aharratu

da ad. aharratu, aharra/aharratu, aharratzen || Liskartu. Beren erlijioak debekatzen die samurtzea, aharratzea, elkarrekin joka aritzea.  (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

aharratu. (L, BN, S ap. Lh ; SP, Arch VocGr , Hb, VocBN , Gèze, Dv, H, A), ahartu (vEys, H (BN)). (Aux. intrans.). Reñir. “Quereller de parole” SP. “Se quereller avec violence” VocBN. . Aharra ziten artzainak, / ager ziten gaznak. Saug 99. Aharra ziten altxonak, ager ziten gazna ohonak. “Les valets du pasteur s’entrequerellèrent” . O Pr 10 (cf. RS 52: unaiok arri zitean). Hori erraiten zion puta alaba batek bere amari, ama bertze emazte bateki aharratzean. Ib. 484. Sabeleko ertseak ere aharratzen dira. O PrASJU 270. Harzaz aharratü nahia, erhokeria dela oiztekiziala doana. Egiat 177. Hiriti jalkhi zirenin hasi ziren / ihur etxakin zer gatik aharratzen. Etch 638. Ezta aharratuko, ez da oihuz ariko. SalabBN Mt 12, 19 (Dv ez du aharrarik). Beren erlijioneak debekatzen diotek samurtzea, aharratzea, elgarrekin joka artzea. Prop 1880b, 13s. Nik ikhusi nuena zen Arabek bazutela elgarren artean makhur, eta nere baithan egiten nuen agian batzuak bertzeekin aharratuko zirela. Prop 1888, 246.

AHARRATUXE (S ap. Lh) (Forma con suf. -xe, de valor aprox.).

Sinonimoak: ad. Ipar.

[liskartu]: ahakar egin, liskartu, mokokatu, eskatimatu Ipar., bilaxkatu Zub., errieta egin, errietan egin, gatazkatu g.e., haparkatu Ipar. g.e., ahakartu Ipar. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es  da ad. (Ipar.) reñir, disputar, discutir, pelearse
fr da ad. (Ipar.) (se) disputer, se quereller
en da ad. (Ipar.) quarrel, dispute, argue
port da ad. (Ipar.) brigar, disputar, discutir

Testuinguruan

Elkarrekin aharratu ziren. (Elhuyar hiztegia)