larderiatzaile

adj. Ipar. Bere nagusitasuna edo agintea ezartzen duena. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

larderiatzaile, larderiatzale. Que impone su autoridad. Orai prefeta guzien nausi, guzien larderiatzale. HU Aurp 137. Denen nausi Benoat: so egile, larderiatzale, akhulatzale, begirale, zaintzale, argitzale, kontsolatzale. Othoizlari 1958, 185.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es iz. (Ipar.) el que impone autoridad
fr iz. celui qui impose l’autorité
en iz. the one that imposes authority
port iz. aquele que impõe autoridade

Bere jarrera larderiatzailea eta zanpatzailea da.

larderiatzaile (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)