alferrik

iz. 1 adb. Inolako fruitu edo ondoriorik gabe. Alferrik nekatu baino hobe da geldirik egon. Saiatzen da, baina alferrik. Dirua alferrik edo geldi edukitzeko asmoa zuena. 2 adb. (izan aditzarekin). Alferrik da hartan saiatzea. Alferrik duzu horretan hastea. 3 adb. Arrazoirik edo beharrik gabe. Ez duzu alferrik zin egingo. Ez duzu hartuko alferrik Jainkoaren izena. 4 (Perpaus kontzesibo batzuen sarrera-marka gisa). Alferrik edukiko nauzu harro eta lotsagabetzat, liburu hau eskaintzera noakizu (Hiztegi Batua)

Sinonimoak: adlag.

    [alfer]: alfer, banoki, alferretan Ipar., debaldetan Ipar., debalde Ipar./Naf., alfer gaiztoan g.e., alferki zah.  (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es adb. inútilmente, en vano
fr adb. inutilement, en vain
en adb. uselessly; vainly, in vain; pointlessly
port adb. em vão

Bide guztiak ixten saiatzen ari dira, baina alferrik izango da.

alferrik (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)