astazakil

adj./iz. Astakirtena.  (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

astazakil . astazakil (AN-gip ap. Gte Erd 287). Tonto. v. astapito .

astapito. (V, AN, B, S), astopito (L, BN), astapitu. Ref.: Lh; Lrq; Gte Erd 287 (s.v. tontoa). “Astapito, -pitotx, imbécile (triv. [= ‘expression triviale’])” Lh. v. astapotro, astazakil. Erradaziet emaztekiak / eztienez prebalitzen / astapitu handi zonbait / dutieneian hatzamaiten. AstLas 41.

Sinonimoak: izond.

[astapotroa]: aker, astakaiku, astakirten, astakume, astalapiko, astaputz, asto, astotzar, mandotzar, astaña Ipar., astapotro beh., astakilo Heg. beh. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es  izond. burro, -a; asno, -a; borrico, -a; zopenco, -a; bobo, -a
fr  izond. niais, -e ; imbécile, abruti, -e
en izond. stupid; clumsy; dope, half-wit
port izond. jumento,-a, burro, -a; asno,-a

Testuinguruan

–Astazakil galanta haiz hi! – esan zion, aurpegira begiratuz. [On Camillo, Giovanni Guareschi / Koldo Biguri (Ibaizabal, 2001)]