atezu

iz. (Esamolde adberbialetan batez ere) 1. Hari, soka edo, oro har, material elastikoen egoera teinkatua. 2. Larrialdia. • ATEZUAN EGON. Larri ibili.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztgian:
Atezu:  “(V-m), tirantez, tensión” A. Cf. atasa, ateso, atesatu.
ATEZUAN. “Atezuan dago (V-m), está tirante” A. Adiskidea, beti atezuan dagoan aria eten egiten da noizbait. A Ezale 1898, 142a.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (1) iz. (batez ere leku-denborazko kasu-atzizkiez) tirantez, tensión (2) adb. tirante; tenso, -a. Atezuan egon: estar en un apuro/aprieto; estar en tensión
fr (1) tension (2) tendu(e)
en (1) tautness, tightness (2) taut

Gu bagoaz, baina zaudete lasai. Atezuan egogno gara letrei tarte bat noiz eskainiko zain; izan ere, irakurtzen jarraituko dugu guk, beste modu batean bizitzen ez dakigu eta. [Sautrela, Hasier Etxeberria (2012-04-15)] (eitb.com)