banabar

Ik. babarrun. iz. 1. Leguminosoen familiako baratze–landare belarkara eta urterokoa, fruitutzat giltzurrun–antzeko haziak dituen lekak ematen dituena; lekak (aletu aurretik) nahiz haziak (ihartuz gero) jateko onak dira (Phaseolus vulgaris). 2. Delako landarearen hazia. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: iz. Naf.
[babarruna] : baba, babarrun, mailar, indaba Bizk., ilar Ipar./Naf., indirar Bizk. g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (Bot.) alubia, judía
fr haricot
en bean; kidney bean, haricot (bean)
port feijão

Entzun:

Ikusi duzun baberruma hori, berriz, fava romana delakotik etxekotua omen dugu, gure filologo zuhurrek diotenez, babarrun, banabar, baberna eta beste aldaerak bezalaxe.  [Harrizko pareta erdiurratuak, Patziku Perurena (Euskaltzaindia, 2004)] (Ereduzko Prosa Gaur)

banabar (Wikimedia Commons)