beltzuri
1. iz. Bekozkoa. Beltzuri gogorrean ikusi dugu sartzen. 2. izond. Tristea; betiluna. • BELTZURI EGIN. Bekozkoa jarri. Ezkongabearen begitarteko zimurrak sakonagotu ziren beltzuri egiteraino. || BELTZURIKA. Beltzuri eginez. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)
Sinonimoak (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)
[bekozkoduna] : atsekabetu, bekozkodun, goibel, hits, ilun, kopetilun, triste, betilun jas., itun jas., gotilun neol., atsege g.e., atsekabedun g.e., mudurri g.e.
Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):
es (1) mala cara, ceño (fruncido) (2) triste; ceñudo, -a; enojado, -a
fr (1) mine boudeuse (2) renfrogné, -ée ; sombre ; triste
en (1) frown (2) grim; frowning
port (1) cenho (2) carrancudo(a), cenhoso(a)
Entzun:
Beltzuri gogorrean hitz egin zion, erabaki hartan erantzukizunik ez zuela garbi utzirik. [Azkenaz beste, Anjel Lertxundi (Alberdania, 2005)] (Ereduzko Prosa Gaur)
Gizon bat mahaiaren gaineko aldizkariak nahaspilatzen ari zen, beltzuri, odoluzki gaiztotu baten jabe bezain. [Rock’n’roll, Aingeru Epaltza (Elkar, 2000)] (Ereduzko Prosa Gaur)
Reply