beztitu

1. da/du ad. (Ipar.) Jantzi (nor osagaia jantzirik gertatzen dena, inoiz ez janzteko erabiltzen dena). Zure arropez beztitu naiz. Zure arropez beztitu dut. 2. du ad. Hildakoa beztiduraz jantzi.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: ad. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    [jantzi]: Ipar./Naf.jantzi, jauntzi Ipar.
    [hilak jantzi]: meztitu

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es da/du ad. (GN/Ipar.) vestir(se), cubrir(se)
fr da/du ad. (GN/Ipar.) (s’)habiller
en da/du ad. to dress; to put on
port vestir-se

Entzun:

Eta, dei hark eta arestian bururatu arrazoin haiek guztiek esportzatzen eta aitzinatzen nindutela, baita bihotz emaiten ere, ez nuen zalantzarik izan: hartu nituen osabaren poltsatik bi erreal zilarrezko, beztitu nituen beztimenda erantzi berriak, eta jaitsi nintzen beheiti, ostatuko jangelarat. [Lur bat haratago, Joan Mari Irigoien (Elkar, 2000)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Italiera futurismoz beztitu zen: autista (auto gidari), aviere (hegazkinlari), incrementare, maximizare, decenal, confindustria…  [Hitzak eta giltzak, Iñigo Aranbarri (Alberdania, 2001)] (Ereduzko Prosa Gaur)

beztitu (FlickrCC, Francisco Osorio)