bidegile

iz. 1. Aintzindaria; bidea egiten duena. 2. Ibiltaria. 

Sinonimoak: iz. g.e. (UZEI eta Adorez sinonimoen hiztegiak)

[bide-erakuslea]: aitzindari, bide-erakusle, gida, gidari, gidatzaile, aitzineko Ipar., bidari Ipar., bidatzaile Ipar., hotsemaile Ipar., aitzingidari Ipar. g.e., bidaltzaile Ipar. zah. 
[ibiltaria]: ibiltari, ibilkari, zangokari

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. guía; que marca el camino (2) iz. viajero, -a, caminante
fr iz. entrepreneur, -euse de route ; cantonnier, -ère
en (1) guide (2) (UK)traveller, (US)traveler n
port (1) guia (2) viajante, caminhante

Entzun:

Gizon zorrotza eta zuhurra zen. «Zientzia gizonaren zehaztasunarekin neurtzen zuen bere burua, eta, askotan, erregla berarekin neurtzen zituen besteak», haren inguruko Bidegileak bildumako liburuak jasotzen duenez. Baina, Pedro Miguel Etxenike zientzialari eta haren lagunaren ustez,«pentsamoldez zabala zen, bihozkorra zen, bestalde, eta bazekien zabal-gozoa izaten». [(Koldo Mitxelena) Bidegile arrazionala, Nagore Ares Amaya (Berria.eus, 2015-08-18 )]

bidegile (Koldo Mitxelena, berria.eus)