elezu

adj. Berritsua. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

elezu. v. eletsu.

eletsu. (B, L, BN, S; -lh- Lecl, Dv, H), elatsu (R, S; -lh- Foix), elazi (R-uzt), elazu (Sal), elezu (AN-ulz, B). Ref.: A (eletsu, elatsu, elazi, elazu); Lh Eusk 1919-1920 (II), 80; Lh (elhatsü, elhetsu); Lrq (elhetsu); Inza EsZarr 176; Izeta BHizt (elezu); EI 296. Hablador, charlatán, locuaz. ” Elazu, embustero, hablador” A. “Bavard” Foix. ” Elhatsü (S-saug), qui prête à la critique, à la discussion” Lh. “P[eu] u[sité]: on dit, selon le cas, babalaut ou elhekari ” Lrq. v. elati.
Gizon galduak phizten ditu eskatimak, eta elhetsuak makhurtzen ditu buruzagiak. Dv Prov 16, 28 (Ol berritsu ). Obroena erranen du berorren baitan: zer elatsu dud adexkide kura. Mdg 148. Bazkari guzian solas guti egin zuen erretorak, hura bethi hain arrai eta elhetsu zena. M. Iriart GH 1927, 59.

Sinonimoak: iz.

[berritsua]: berri-jario, berriketari, berritsu, eletsu, erausle, hitz-jario, hitz-mizti, hitzontzi, hiztun, jolastun, mokokari, elekari Ipar., eleketari Ipar., berba-jario Bizk., berbaldun Bizk., berbati Bizk., berbatsu Bizk., berbontzi Bizk., kalaka Ipar./Naf., kalakari Ipar./Naf., elestari Zub., eleberriti zah., erasle Ipar. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es izond. hablador, -a; charlatán, -ana; locuaz
fr izond. bavard, -e ; causeur, -euse
en izond. talkative, chatty, loquacious
port izond. falador, -a, charlatão, -ona

Testuinguruan

Haurra oso elezua zen. #gaurkohitza