eskukatu

ad. du Eskuztatu, esku artean behin eta berriz erabili. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

eskukatu (Lar, Añ, Dv ->A, H).

1. Tocar con las manos; manosear (prop. y fig.). “Manosear” Lar y Añ. v. eskuztatu. Mendibururen kondaira zar-zar bat nere begiez ikusi-ta eskukatzeko. Lh EEs 1915, 233. Ain baitago eskukatua [zuur-itz ori], alperreko aitatzez ain andeatua! Ldi IL 87. “Mukulurik ez badu”, diago ukimenak, “ez dut eskukatu; ta eskukatu ez badut, ez dut sumarazi”. Or Aitork 257.

Eskuka beza irakurleak oiartzuarraren hizkeraz Altunak hitzaurrean utzi digun ohar pila. MEIG V 106.

2. (H). Luchar, pelear.

Sinonimoak: ad.  (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

  1. eskuztatu, haztakatu.
  2. maneiatu, erabili, manipulatu, trukatu

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es du ad. tocar con las manos, manosear
fr du ad. manipuler, manier, tripoter
en du ad. to touch with your hands; to handle
port mexer, pegar

Eta, eztuIka antza eginda, goitik beheiti bi eskuekin eskukatu zuen bere bizarra; dukeak zer erantzungo zain gelditu zen bere hartan astiro. [On Kixote Mantxako, Miguel de Cervantes / Patxi Ezkiaga (Erein, 2005)] (Ereduzko Prosa Gaur)