gandor

iz. 1. Hainbat hegaztik buru gainean duen irtengune haragitsua. 2. Zenbait hegaztiren buruko luma-multzoa. 3. Mendi baten hegia, haitzez osatua. 4. Uhinaren gain apartsua. 5. BIOL. Oro har, zenbait egituratan (hezur, hazi, gorputz–atal, etab.etan) agertzen den lerro irten eta jarraia. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: iz. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia eta Labayru Ikastegia)

[hegaztien buru gaineko konkor haragitsua]: galdor, motots, tutur, kukurusta Ipar., moto Ipar., gangar Bizk., kukula g.e.
[mendi baten hegia]: punta, tontor
[lotsagabekeria]: lotsabakokeria (bizk.), lotsagabekeria (bat.)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) (Anat.) (Zool.) cresta; penacho (2) cresta (3) (hed.) soberbia, altivez; descaro, insolencia
fr (1) crête (2) (hed.) audace, hardiesse, insolence, panache
en (1) [haragitsua] comb; [luma-multzoa] crest (2) [uhina] crest
port crista

Entzun:

Orain gutxi arte, presoek neurri eta irtenbide kolektiboak eskatzen zituztenean, erantzun bera jasotzen zuten beti: ea, apaldu gandorra, eta pasa, pasa zaitezte banan-banan takillatik!  [Takilla, Anjel Lertxundi (Hitz beste,2014-06-18 )] (Berria.info)

gandor

gandor (FlickrCC, by Psico-Mod)

gandor (FlickrCC, Ion Ruiz)

gandor (FlickrCC, chripell)