gogotxartu

da/du 1 ad nahigabetu, gaitzitu. 2 (era burutua izenondo gisa) -Ez da izan hizka-mizkarik -esan zuen Gabrielek gogotxarturik.  (Egungo Euskararen Hiztegia)

Sinonimoak: iz.
[nahiagabetu]: nahigabetu, gaitzitu (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) disgustar(se); desconsolar(se), apenar(se) (2) ofenderse, indignarse; molestarse, contrariarse, enojarse
fr (1) (se) fâcher, (s’)attrister, (s’)affliger (2) (s’)offenser, (s’)indigner, (se) choquer, (se) scandaliser
en (1) to upset, to distress; to get upset, to get distressed (2) to become indignant/infuriated; to take offence
port (1) desgostar-se, desconsolar-se, penalizar-se, ter pena (2) ofender-se, indignar-se, indignar-se

Entzun: 

Gogotxartu eta zakartu egin ohi nau horrek, eta zakar samar moztu nion Monikari ere. [Romain zen bere izena, Joxean Agirre (Elkar, 2003)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Begi-bistakoa zen zerbaitek gogotxartu zuela Ada, eta Bibliako pasartea ez zen ezinegonaren ageriko agerpena baino.  [Argizariaren egunak, Anjel Lertxundi (Alberdania, 1998)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Gogotxartu ninduen neskaren aierukadak: bakardadea omen nire tristeziaren iturri, bere irudiko. [Homo Faber, Max Frisch / Joxe Austin Arrieta (Elkar, 2001)] (Ereduzko Prosa Gaur)

-Ez da izan hizka-mizkarik -esan zuen Gabrielek gogotxarturik. [Dublindarrak, James Joyce / Irene Aldasoro] (Egungo Euskararen Hiztegia)

gogotxartu (DevianArt, Blackgrrl92)

gogotxartu (DevianArt, RoeKieko)