hardit

adj. g.g.er. Ausarta. Neskato arin, hardit eta harroak. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

hardit. Etim. Del gasc. hardìt “hardi, -e, aventureux; impudent; bien portant, -e” (Palay); cf. tbn. cat. ardit (DCECH s.v. ardido ). (B, BN-baig (a-), S; Arch VocGr , VocBN , Gèze, H). Ref.: Lrq /hardít/; Satr VocP ; Izeta BHizt2. Valiente, atrevido, audaz. “Qui est en bonne santé” Lrq. “Ardita, espabilado, listo” Satr VocP. “Vivaz. Maritxu mazteki ardite” Izeta BHizt2. . Presenzián zuen artean xipi, baina absenzián zuetara hardit naizenak. Lç 2 Cor 10, 1 (He, TB ausart, Dv buruyopetsu). Zertan-ere nehor hardit baita (erhoki minzo naiz) hardit naiz ni-ere. Ib. 11, 21 (TB ausartzia bera dut, Dv ausartatzen naiz ni ere). Aberats gora, eder, gazte, habil, hardit, / Balakuetan hunest, güti ikhusten dit. Etch 592. Neskato arhin, hardit, urguilutsu, kurrizaile, harro eta modestia gabeak. EskLAlm 1849, 17. Baionako hiriak […] gure Jaun Apezpiku kartsu, harditari erakutsi dion atxikimenduazko frogak. HU Zez 159. Jente ontsa eginak, hardit eta sobre / Dütük bai üskaldünak, erraitekoik gabe. Xikito 10. (Con reduplicación intensiva) Zoaz ardit-ardite ta ekartzu. (AN-erro) ‘Zoaz arin baño ariñago’. Inza NaEsZarr 2248.

Sinonimoak: iz.

[hardit] : ausart (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es izond. atrevido, -a; osado, -a
fr izond. intrépide
en izond. daring, adventurous, bold
port izond. atrevido(a)

Testuinguruan

Ez gara alor guztietan hardit eta adret. [Europako mugetan barrena, Edorta Jimenez (Txalaparta, 2000)]