hondale

iz. Itsasoaren behea, hondoa. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian

hondale (O-SP 229 -> SP -> H (L, BN); HeH voc, A).

Abismo, sima, gran profundidad. “Hondalea, fondrière” O-SP 229 (Urquijo, a quien sigue Azkue, da la lectura hondalça, sin duda errónea; v. O-SPAd 889). “Fondrière” SP. “Hondalea, hondoa, itsas barne barnea” HeH voc. “Fondo (del mar)” A (que cita el ej. de HeH, además de HEH voc.). “Barranca, hondonada” Ib. s.v. hondalza. Todos los ejs. de Etcheberri de Ziburu hacen referencia al infierno. v. hondaleze. Ifernua nahasi zen, […] / eta hondale ilhuna habarrotsaz khiritu. EZ Man I 129. Ezen Iaunak eztu nahi doloratu […] [purgatoriokoa] / hanbat nola hondalera desterratu gaixtoa. Ib. 120 (17 hondale khardunera). Hobe lizate […] itsas hondalerat egotz baladi. HeH Lc 17, 2 (He itsasoan behera).

Sinonimoak: iz.
[hondale] : itsas hondo, itsas hondar (Elhuyar Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es fondo (del mar)
fr fond
en bottom of the sea
port fundo do mar

Hondalean aurkitu dute hondoratutako arrantza-ontzia.

hondale (Gaurko hitza, CC)