intziri
iz. 1 iz. Oinazearen edo atsekabearen ahozko adierazpen hitzik gabekoa. Ik. zinkurin; espa; antsia2. Gizonen negar, deiadar, oihu, intziri, auhenak. Intziri sarkorra, mina. Negar intziriak. Intziriak baizik ez ziren entzuten. || Irud. Hostope ilunean haizeak intziri. 2 iz. Txakurrak eta kidekoek egiten duten ulu antzekoa. Txakurren intziriak, zaldien irrintziak, lehoi eta zezenen orroak. Otsoa intziriz hasten zaio deitzen. intziri egin Emakumeek hartaz negar eta intziri egiten zuten. (Hiztegi Batua)
Sinonimoak:Â iz.
Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):
es (1) iz. gemido, sollozo, lamento; suspiro (2) iz. gemido; [txakurrena, otsoena…] aullido
fr iz. hurlement, gémissement, lamentation
en iz. groan, moan; wail
port iz. gemido, soluço, lamento; suspiro
Sakon egin zuen intziri.
Reply