judikatu

ad. judikatu, judika, judikatzen. (du) Zub. Epaitu, jujatu. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

judikatu. Juzgar. Eztezazuela iudika, iudika etzaiteztenzát. Lç Mt 7, 1 (He jujatu). Berzeren zerbitzaria iudikatzen duana. Lç Rom 14, 4. Goganbehartu edo arinki iudikatu. Hm 195. Besteren jüdikatzian. Mst I 14, 1. Judikatu gabe kondenatu zaitue. Arti MaldanB 209. (BN-lab-arb, S; Foix ap. Lh). Ref.: A; Lrq. “Censurar, criticar” A. Asteko denbora iragaiten mündiaren jüdikatzen. Etch 304.

Sinonimoak: ad. Zub.

[epaitu]: ebatzi, epaitu, jujatu Ipar., juzgatu Heg. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es du ad. (Ipar.) juzgar
fr du ad. (Ipar.) juger
en du ad. (Ipar.) to judge; to sentence
port du ad. (Ipar.) julgar

Judikatu gabe kondenatu zaitue. Arti MaldanB 209. (Orotariko Euskal Hiztegia)

judikatu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)