kakolatu

ad. kakolatu, kakola/kakolatu, kakolatzen da/du ad. Okertu, bihurdikatu, itxura kakola eman edo hartu. Nola kakolatu den gure gizona! (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

kakolatu (H), kakoldu (B ap. Izeta BHizt).

Curvar(se). “Donner, prendre une forme recourbée, tordue, contourné, contrefaite” H. “Nola kakoldu den gure gizona, arront kakoldue dago” Izeta BHizt. Iduri zaiku noiztenka gurekin batean igitzen direla pareta hil mutu hek, kakolatuz, bihurdikatuz eskuin eta ezker. JE Ber 42. Aski tokitan, ogiak mozten dira bihia arras gogortu delarik, buruxka kakolatzearekin. GAlm 1937, 90 (ap. DRA).

(Part. en función de adj.). Idor bustika nola ibiliz, buruzka bihitzen da, ba eta ere kakolatu hartatik azkenean hausten. GAlm 1937, 90 (ap. DRA).

Sinonimoak: ad. Ipar.

    [bihurdikatu]: bihurkatu, bihurrikatu, bihurritu, bihurtu, bihurdikatu Ipar., itzulikatu Ipar. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es da/du ad. (Ipar.) torcer(se), curvar(se)
fr se plier, se courber, se tordre
en buckle, twist, bend
port afastar-se, curvar-se

Nola kakolatu den gure gizona! (Hiztegi Batua)

kakolatu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)