katigatu

ad. katigatu, katiga, katigatzen 1 da ad. Punta duen zerbait nonbait atxikirik gertatu; punta duen zerbaitetan atxikirik gertatu. Ik. trabatu. Katigatu zitzaion adarra sasitzan. Sasietan katigatutako ardi ilea. 2 da ad. Haria edo kideko gauzak ezin askatu direla gertatu. Gereziak elkarri katigatuta ateratzen ziren. Katigatu da mataza. 3 da ad. Zerbait, nonbait, ezin askatu dela gelditu. Bisigua jaten ari zela, hezur bat katigatu zitzaion eztarrian. Eskuak arrakalan katigatuta zituztela gelditu ziren. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

katigatu. v. gatibatu; kateatu.

Sinonimoak: ad.

    [lotu]: kateatu, lotu, estekatu Ipar., amarratu g.e., uzkaldu g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) da ad. (Heg.) engancharse, quedarse prendido (2) da ad. (Heg.) enredarse, enmarañarse (3) da ad. (Heg.) trabarse, prenderse, asirse, engancharse (4) du ad. (Teknol.) enclavar
fr da ad. s’accrocher, s’emmêler
en (1) da ad. to get caught (2) da ad. to get tangled, to rope sb in
port (1) enganchar-se (2) da ad. (Heg.) enredar-se, emaranhar-se

Hurrengoan ez nazazu gauza hauetarako katigatu. (Elhuyar Hiztegia)

katigatu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)

Save

Save