kauke

iz. (Ipar.) Behartsua; itxuragabea. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian:

kauke (Lc, BN-arb ap. A).

1. “Pobre, indigente. Kauke tzar, kauke arrunt tzar (BN-arb), persona mal educada, grosera” A. v. kaukalier.

2. “(BN-baig), disforme. Xapel kauke bat, un sombrero que se mete hasta las orejas” A.

Sinonimoak: iz./izond. Ipar. g.e.

[behartsua]: arlote, behar, behartsu, erromes, eskas, ezeduki, pobre, premiadun, txiro, behardun Ipar., gabe jas., lander jas., onbehar jas., beharti g.e., noharroin zah., deusgabe Ipar. g.e., miserable Ipar. zah.  (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (Ipar.) pobre, indigente
fr pauvre, nécessiteux, -euse
en poor, needy
port pobre, necessitado(a); indigente

Entzun:

Herriko kaukeen artean banatuko dut dirua.

kauke (Wikimedia Commons)