kili-kolo

(lgart.) 1. iz. Balantza, higidura. 2. adb. Ongi finkatu gabe, koloka. Harri hori kili-kolo dago. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: (1) koloka, kolokan, kordoka, loka, ezbaina, kanpix, kilin-kalan, balantzaka (2) erdizka, dud-mudaka, dena beharrean (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (1) balanceo, oscilación (2) oscilante, vacilante, tambaleándose, suelto, -a, a punto de caer
fr (1) balancement, oscillation (2) oscillant, -e ; branlant, -e ; incertain, instable
en oscillating, wobbly, loose; uncertain

KILI-KILI berbea antxiñatiko berbea da. Ta guztiok arin ulertuten doguna. Orregaitik, kili-kili egitea adierazoteko eztago zetan berba barririk asmau. Kili-kili ibiltea ondo da (kili-kolo ibiltea baño oba), kili-kili egin gura jakonari kili-kili egiteko. Ta kili-kili egiten ibiltea adierazoteko, ze berba politagorik ez egokiagorik KILI-KILI berba bikotxa bera baño? [Kili-kili. Barre-ipuñak, Paulo Zamarreta (Euskal Editoreen Elkartea, 1991)] (Klasikoen gordailua)