kondar

iz. (G) Hondarra, hondoan gelditzen dena. Bere afari-kondarrak eman zizkion. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: iz. Gip.

[hondarra]: apurkin, hondakin, hondar, hondarkin, kondo, kondotx, mutxikin, uzkin, errauskin Ipar., geldikin Ipar., goiti Ipar., soberakin Ipar., errondo Bizk., zuztrapilo Bizk., haborokin Zub., hondar-mondarjas.pl., apakin g.e., gaindikin g.e., abarreria Ipar. g.e., saskara Bizk. g.e., arrasta Zub. g.e., goitikin Ipar.zah., soberania Ipar. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es  iz. (G) (batez ere pl.) residuo, resto, sobra;  poso
fr  iz.  résidu, reste, surplus
en  iz. (batez ere pluralean) waste, waste materials, leftovers
port sobra, resto

Entzun:

Tarteka, bat edo beste mahaian pausatzen zen, bainillazko izozkiaren kondar bila, eta Adrianek garagardoarentzako edalontzi zabalekin harrapatu eta preso edukitzen zuen harik eta azken unean, itotzear zegoenean, askatzen zuen arte. [Soinujolearen semea, Bernardo Atxaga (Pamiela, 2003), Orr.: 301] (Ereduzko Prosa Gaur)

kondar (Jenny Downing, FlickrCC)