mantxu

adj./iz. Heg. Herr. Besomotza. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

mantxu. (V-ple-arr-m-gip, G-goi-azp, AN, R), mantxo (V-gip). Ref.: A; Totor Arr; Iz ArOñ (mantxo); Etxba Eib; Elexp Berg. Manco, lisiado. v. mantxot, maingu. Mantxu baltza agertu zanean. Alzola Atalak 42. BESO->MANTXU (V, G ap. A; beso-mantxo V-gip ap. Iz ArOñ). “Manco a quien falta el brazo” A (s.v. mantxu).

Sinonimoak: iz.

izond. Heg. beh. [besomotza]: besamotz, besomotz, eskubakar, eskumotz, mantxot Ipar., maingu Gip., besobakar g.e., maki g.e., besobakoitz zah., beso-motz, beso-bakar g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es iz./izond. (Heg.) (herr.) manco, -a
fr iz./izond. (Heg.) (herr.) manchot
en iz./izond. (Heg.) (herr.) one-armed, one-handed
port iz./izond. (Heg.) (herr.) maneta, manco(a)

Testuinguruan

Ez ei gara elkar asko ukitzekoak euskaldunok. Afektua adierazten uzkur, laztanetan mantxu, besarkadetan labur eta musuetan zekenak garela esan liteke, Europa Hegoaldeko gure auzokideen aldean, behintzat. [Faltan, Leire Narbaiza (Kalamuatik Txargainera, 2020-05-21)]