margolari

iz. Margolanak egiten dituen artista. Ik. pintore; pintatzaile. Ignazio Zuloaga margolaria. XIX. mendeko frantziar margolariak. Euskal margolari eskola. Margolariaren lantegia. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

margolari (Bera, Lh).

Pintor (artístico). Jose Inazio Etxenagusia, Ondarribiko seme margolariaren bizitza. EEs 1914, 99. Ziamarta berriz Gipuzkoako margolari azkarren batek egiteko asmua artu zan. Ayerb EEs 1915, 292. Oihalaren gainean finkatu ukan balute margolariek sainduari Manresako kaperañoan gertatu gogo-bahitzea. JE Ber 60. Arrue Balle’tar Joseba, margolaria. EAEg 30-1-1937, 939. Margolari: Aita Jose Luis Iriondo. Bilbao IpuiB 277. Irurak ertizaleak, pintatzailleak, margolariak. Alzola Atalak 77. v. tbn. Zink Crit 8. EEs 1931, 69. Berron Kijote 18s. En DFrec hay 7 ejs., uno de ellos septentrional.

Pintor (de brocha gorda). Itxasontzi marruzkalari margolariak. EAEg 15-1-1937, 810.

Sinonimoak: iz.

[margotzailea]: ilustratzaile, irudigile, margotzaile, pintatzaile, pintore, antzezlari neol. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es iz. pintor, -a [de cuadros]
fr iz. peintre
en iz. painter
port iz. pintor, -a [de cuadros]

Margolariak mihisea duen bezala, musikariak isiltasuna dauka, espazio hutsa, sortzeko lautada. [Margolaria [zine kritika], Mikel zumeta (Zuzeu, 2019-03-22)]

margolari (Argazkia: Margolaria)