marroiztu

ad. marroiztu, marroiz/marroiztu, marroizten || da ad. Bizk. Maiztu edo higatu, bereziki arropak.  (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

marroiztu. Ajar(se). ” Marroiztua zer dan eztakianari oartxu bat. Soiñeko bat, […] zaartutakoan, izen bi daukaz bizkaitarrez: maiztu ta marroiztu ” A Ezale 1898, 45a. Berrogei urteotan, soñean dakartzun yantzia ez zaizu marroiztu. Ol Deut 8, 4 (Ker maiztu, BiblE higatu).

Sinonimoak: ad. Bizk.

[maiztu]: maiztu, usutu Ipar., arduratu g.e., sarritu g.e., hantatu Ipar. g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es da ad. (B) ajarse
fr ad. (B) (perder la belleza) ternir; (deteriorarse) s’abîmer; (desgastarse) abîmer, détériorer, endommager
en ad. (B) (perder la belleza) wither, fade; (deteriorarse) wither, deteriorate, rot; (desgastarse) wear out, deteriorate
port ad. (B) murchar-se;

Testuinguruan

Berrogei urteotan, soinean dakarzun jantzia ez zaizu marroiztu. (Elhuyar hiztegia)