mizto

iz. 1. Sugeen eta beste zenbait narrastiren mihi luze eta mehea. 2. (hed.) Giza mihia, gaitzesgarritzat hartua. 3. Pozoia. Ipuinak badu miztoa, eta suge-miztoa gainera. 4. Intsektuen eztena. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian

mizto (V-gip, G, AN; -st- Lar, Añ (G), vEys, Dv), mixto (G-to, V-gip, AN-ulz-olza), misto, mistu, mixtu, mizko. Ref.: Bon-Ond 141; A; Iz Ulz, UrrAnz y To (mixtua), ArOñ (mixto); Ond Bac (mistu); Elexp Berg.

Etim. Compuesto de *bini ‘lengua’, con el suf. diminutivo -to.

Sinonimoak: iz. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    [narrastien mihia]: ezten, miztor g.e.
    [intsektuen eztena]: tronpa

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. [narrastiena] lengua (2) iz. (hed.) lengua viperina, persona murmuradora (3) iz. veneno, ponzoña (4) iz. [intsektuena] aguijón
fr (1) iz. [narrastiena] langue (2) iz. (hed.) langue vipère (3) iz. poison (4) iz. [intsektuena] aiguillon
en (1) iz. [narrastiena] tongue (2) iz. [pozoia] venom (3) iz. [intsektuena] sting
port (1) iz. língua (2) iz. (hed.) língua viperina (3) iz. veneno (4) iz. [intsektuena] aguilhão m.

Belar artean, bere ustetan zen sugearen antzera, Sethek ahoa zabaldu zuen, eta betortzak eta mizto erdibitua ez baizik egia jaurti zuen. [Maitea, Toni Morrison / Anton Garikano (Alberdania, 2004)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Eta eskuez ukitzen ez zuela, puska batean dantzarazi zuen piztia, harik eta, berez-berez, mizto xuria isuriz otzandu zitzaion arte.  [Pospolo kaxa bat bezala, Patxi Zubizarreta (Pamiela, 2005)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Mizto madarikatu haiek! (Elhuyar Hiztegia)