orein

iz. Ugaztun hausnarkari handia eta liraina, hanka-luzea eta isats-laburra, oihanean taldeetan bizi dena (Cervus elaphus). Ik. basahuntz 2. Oreinaren arrak urtero handituz doazen adarrak izaten ditu. Orein emea. Orein taldeak. Oreinak bezala jauzi eginez. Orkatz izutiak eta orein lasterrak. Oreina larrean, pertza laratzean(esr. zah.). orein-mihi Garoaren familiako landarea, mihi itxurako hosto luze estuak dituena (Asplenium scolopendrium). (Hiztegi Batua)

Sinonimoak: iz.
[etxearen gainaldea] : terraza (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es iz. (Zool.) ciervo; reno
fr iz. cerf
en iz. deer; reindeer
port iz. cervo, -a; rena

Koldo Almandozen ‘Oreina‘, Zuzendari Berriak sailean (Berria.eus, 2018-07-12)

orein (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)