piku

iz. 1 iz. Pikondoaren fruitua, udare formakoa, azala berdea edo morea, eta mamia gorria edo horia eta oso gozoa, hazi txikiz betea duena. Piku melatua baino ximurragoa. Goiz ontzen diren pikuak maite ditu nire arimak. 2 iz. Pikondoa. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

1 piku.
Tr. De uso general. Las formas mejor documentadas son pikuy p(h)iko. Se encuentra iko en algunos autores vizcaínos a partir de principios del s. XIX, fiko en autores septentrionales (no suletinos) desde Leiçarraga hasta finales del s. XVIII (a excepción de Larreguy que usa phiko y Dassança 591 piko melatu ) y en Joannateguy, figo en Hualde, y biku en Lizarraga de Elcano y BOEanm. (Jarraitu irakurtzen, piku)

Sinonimoak: iz.

    [pikondoa]: pikondo (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. (Bot.) [fruitua] higo (2) iz. (Bot.) [zuhaitza] higuera (Ficus carica) (3) iz. (Zool.) quelvacho; negrito; sapata; bruja negra
fr (1) iz. [fruitua] figue (2) iz. [zuhaitza] figuier
en (1) iz. [fruitua] fig (2) iz. [zuhaitza] fig (tree)
port (1) iz. (Bot.) [fruitua] figo (2) iz. (Bot.) [zuhaitza] figueira (Ficus carica)

Piku helduen antzeko dira zure gotorleku guztiak: pikuondoa astindu orduko behera datoz, jango dituztenen ahora. [Elizen arteko Biblia, Askoren artean (Idatz, 2004)] (Ereduzko Prosa Gaur)

piku (Gaurko hitza, CCO Domeinu Publikoa)