soro

iz. 1. Ereiteko asmoz lantzen den lur-saila. 2. Larrea; zelaia. 3. Arradaila. || soro 2. iz. BOT. 1. Iratzeetan eta onddoetan, esporangio-multzoa. 2. Algetan, fronde gaineko anteridio-multzoa.(Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: iz. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    [belardia]: Ipar.belai, belardi, belartza, larre, zopizar, alha Ipar., alhagune Ipar., alhapide Ipar., bazkaleku Ipar., larreki Ipar., pentze Ipar., soropil Ipar., belaze Gip., euntze Naf., bazkagia Zub., bazkategi g.e., bazkatoki g.e., belar-soro g.e.
    [alorra]: alor, arlo, landa, sail, elge Ipar., kanpaña Ipar., larrain Ipar., kanpo g.e.
    [baratzea]: Bizk.baratze, ortu Bizk.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. campo de cultivo, tierra sembrada (2) iz. (Ipar.) prado, hierbal (3) iz. (Ipar.) segunda cosecha (y siguientes) de hierba
fr (1) iz. [lursaila] champ (2) iz. [larrea] (Ipar.) pré, prairie, pâturage
en (1) iz. [lursaila] field (2) iz. [larrea] meadow, pasture, grassland, field

Eta herritarrek era berean zaldunen soro eta mahasti eta zuhaitzak suntsitu zituzten. [Asisko Frantzizko, Asisko Klara, / Askoren artean (Arantzazu, 2002)] (Ereduzko Prosa Gaur)

soro (Gaurko hitza, CC)