abizari

iz.  Toki jakin batean, oiloak bertan erruten ohitzeko, jartzen den arrautza. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

abizari (Vc ap. A), abisari (Zam Man 233).

“Nidal” A. “Abizari, abiondoko: biok esaten dira Bizkaiko ta Gipuzkoako erri askotan, oilloari, arrautzak egiten asi eragiteko, ipinten iakan arrautzeari” A BGuzur voc. v. abiazai, habirakoi. Agaiti baserrietan abizarie iminten iako oiloari abien, eta bera izeten da arreutze utse karez beterikoa. A BGuzur 132.

(Vc ap. A), abisari (A Apend). Reclamo, cebo. “Aliciente. Llama así el vulgo: 1.º a la hecha o puesta del juego, por otro nombre orni. […] litm., premio de empezar” A Gram 366. “Reclamo, aliciente” A. Au gora-bera, onen arin lan au artutera ezbanendu beste abisari batek niri altsuagoak estu, eznintzateke erabagiko. Arriand EAditza 757. Atunek koiuteko, zein dala uste dozue karnatarik onena, abizaririk egokiena? A BGuzur 132. Irakastaulki au eskernaia ta atsegina dala, abisaria baino ezta. A EEs 1916, 108.

Sinonimoak: iz. Bizk.

    [habiondokoa]: habirakoi Ipar., habiondoko g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es iz. nidal [huevo]

Arrautzea ifinikeran edo, oiloak abizaria be apurtu deusta. (Arratiako Udalen Mankomunitatea)

abizari