desobeditu

du (pertsonei buruz dio) ad. Ez obeditu, desobedientzia egin. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa, moldatua)

Orotariko Euskal Hiztegian

desobeditu (L, BN, S ap. Lh, S-no ap. Lrq; Urt IV 50, Lar, Añ, VocBN, Gèze, Dv, H), desobedezitu (-idu Lcc). Desobedecer. Tr. Es bipersonal trans. en los autores antiguos; por lo menos desde fines del s. XIX se usa, en cambio, como tripersonal. Trufatu superiorez; desobeditu gauza handian. Hm 195.

Sinonimoak: iz.
[desobeditu] : ez obeditu, esana ez bete (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es du ad. (pertsonei buruz, dio ad.) desobedecer
fr du ad. (pertsonei buruz, dio ad.) désobéir
en du ad. (pertsonei buruz, dio ad.) to disobey
port du ad. (pertsonei buruz, dio ad.) desobedecer

Entzun:

Noiz eta nola desobeditu behar luke herrialde batek independentzia lortzeko? [Burujabetzarako bide-orririk ez Euskal Herriko mapan, Urko Apaolaza (argia.eus, 2014-10-12)

desobeditu (Argazkia: @vilaWeb)