erremindu

du ad. erremindu, erremin/erremindu, erremintzen || Erresumindu. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

erremindu. (V ap. A ; Añ), erramindu (Lar, H). “Escocer” Lar, Añ, A. (No lo hallamos empleado con formas verbales personales). (Fig.). Resentir(se), ofender(se), enfadar(se). Markolbek, beraz, erre-mindurik […], badiñotso: […]. Otx 125. Neurtitzak eztiki darizkio. Artegatasunak zastaturik noizbait; ituntasunak erremindurik besteetan. TAg Y 1933, 23. –Nola zaude emen, Malentxo?– galdegin zion arek erreminduta. TAg Uzt 271. Berak lortu nai zun emakumea beste baten eskuko zebillen eta onek barren guztia erreminduta jartzen zion. Etxde JJ 138.

Sinonimoak: iz.

[erremindu] : erresumindu (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es da/du ad. escocer, requemar; resentir(se), ofender(se), enfadar(se)
fr brûler, s’enflammer; se vexer, se froisser, éprouver du ressentiment
en to itch; to get angry
port doer, requeimar, recrestar; ofender

Testuinguruan

Horrek barrena erreminduta jartzen zion. (Elhuyar hiztegia)