goiartu

ad. Garaitu.

Orotariko Euskal Hiztegian

goiartu (R ap. A; Lar, Añ, H).

1. Vencer. “Prevalecer” Lar y Añ. “Vencer” Añ. “Dominar” A. Zelan goiartu arerioak. Añ EL1 3. v. tbn. Añ LoraS 171. Zeinbat bider goiartu, benzutu ta goituko etzenduan deabru madarikatua. Añ MisE 16. Lenengo sarreran goiartu zien edo benzutu zituen. Lard 99. Goiartuz troka ta mendi. ‘Erguido sobre’. Gand Elorri 55.

2. (Añ -> A; H). Insubordinarse, rebelarse. “Levantarse a mayores” Añ.

Sinonimoak: ad. jas.

[garaitu]: bentzutu, eraman, gainditu, gaindu, garai atera, garaitu, irabazi, gaina hartu Ipar., gainez egin g.e., goitu g.e., xitu Ipar. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es ad. vencer
fr ad. vaincre, battre, gagner
en ad. to defeat, to beat; to win;
port ad. vencer

Zelan goiartu arerioak.  Añ EL1 3. v. tbn. Añ LoraS 171. (Orotariko Euskal Hiztegian)

goiargitu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)