higuingarri

adj. Higuina eragiten duena; gorrotagarria. Ik. nazkagarri; higuin 2. Usain txarreko piztia higuingarriak. Edari higuingarri bat. Higuingarri zait hari musu bat ematea. Bizimodu hau higuingarria da. Etsai higuingarrien mendean. Eskoletatik erlijioa kendu duen lege higuingarria. (Hiztegi Batua)

Sinonimoak: iz.

[nazkagarria]: hastio, nazkagarri, hastiagarri Ipar., hastial Ipar., higuin Ipar., greugarri Zub., nardagarri Ipar. jas., nakaitz Ipar. g.e., nakaizgarri Ipar. g.e.    

[gorrotagarria]: gorrotagarri, hastiagarri, hastio, hastial Ipar., nazkante Heg. beh. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1)  izond. asqueroso, -a, repugnante, que da asco (2) izond. odioso, -a, aborrecible, detestable
fr izond. répugnant, -e ; dégoûtant, -e ; odieux, -euse ; détestable
en (1) izond. revolting, disgusting, repulsive (2) izond. detestable, hateful
port (1)  izond. asqueroso(a), nojento(a), repugnante (2) izond. odioso(a), detestável

Testuinguruan

Ahotsa higuingarri egin zitzaion. [New Yorkeko kronika beltza, Gotzon Garate (Elkar, 2004)]