inkurrio

iz. 1. Alde edo leku garaia. 2. ERAIK. Azotea, zabaltza. Etxe guztian ibili ondoren gaindegira igo eta itsasoaren ikusmiran egon ginen. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian:

inkurrio (G), inkurri. Rencor. “(Gc), rencor, amargo recuerdo” A. “Badakizu gerra-ondoren nolako inkurriyuak izan dian (G)” (comunicación personal de A. Arrue). Juan Bautista Gaztelu / orra laugarrena, / iñork inkurriyorik / ez du orrena. AzpPr 112. Utzi jeniyua / ta inkurriyua, / gure salbaziyua / da oraziyua. PE Auspoa 49-50, 62. Itxaropen gabeko ta inkurriozko egun beltza neskatxaren eskua jaditxi etzuten gizonentzat. Ag G 334. Zureganako inkurriyorik / ez det beñere izandu. In Tx B III 57. Gudarako inkurri galgarriak, batzuk ala bestek, aiñ irabiaka zerabizkian. Elizdo EEs 1927, 185. Nik etzeukat iretzako eta iñorentzako inkurriorik! Salav 138.

Sinonimoak: iz.
[inkurio] : ezinikusi, gorroto, aiher, aiherkunde, herra, hegigoa

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

*Elhuyar Hiztegiak ‘inkurio‘ hitza jaso du.

es odio, rencor; amargura, amargo recuerdo
fr haine, aversion, abomination, exécration
en hate, hatred, loathing, aversion; rancour (Br); rancor (Am)
port ódio, rancor

Entzun:

(…) hitz bat, gogoratzen ez nuena, azpimarratu dut bitan: inkurrio. Gorrotoa, herra esan nahi du. [Inkurrio, Anjel Lertxundi (Hitz beste, 2015-11-04)] (Berria.eus)

inkurrio (FlickrCC, Hernán Piñera)