jenatu

ad. Eragotzi. 

Orotariko Euskal Hiztegian

jenatu (Chaho, H, T-L). Molestar; embarazarse, incomodarse. “Gêner” H. Béna etzüntükégü nahi jenátü. Lrq Larraja RIEV 1931, 238. Zure beha egonen niz ez bazitut bederen jenatzen edo makurtzen. JEtchep 83. Mutiko gaztea zinez jenatua zen. Ib. 92. Halako irri jenatu batekin. Ib. 83. Ez ginen batere jenatuak gure gutunen hetsi gabe emaiteko. Larre ArtzainE 115. Holako hitz jenatu batzuekin ez jakin zer erran eta norat itzul. Ib. 274.

Sinonimoak: iz.
[jenatu] : e. gogaitu, eragotzi (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es da/du ad. impedir; estorbar; molestar(se), importunar(se), incomodar(se)
fr du ad. empêcher, rendre difficile, ne pas laisser
en du ad. to impede, to hinder, to hamper, to prevent
port da/du ad. impedir; estorvar, incomodar, perturbar, atrapalhar

Mutiko gaztea zinez jenatua zen.  (Elhuyar Hiztegia)

jenatu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)