lantu

iz. Negarra, marraska. Josefen lantu eta negar hotsa aditu zutenean. Negartiak eta lantu-jotzaileak.  (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

lantu (Gc ap. A; Lar -> Chaho y H), llantu. Llanto, lamento. Nun asi zan llantu andi bat egiten. Lazarraga 1142r. Izurridunak / asko eukaen llanturik. Ib. 1202v. Llantu eta negar egiten dogula negarrezko erri onetan. Cap 7 (CatLlo 6 llantu). Konberti bidi llantua gozo / konsola bidi mundua. Acto 480. Alako infernuko lantu, deadar ta garraxi samiñetan egun artan an egondu zan. Cb Eg II 167s. Kastigu paregabe onek, nor lantuz ta lutoz beteko eztu? Ib. 141. Semeak gabe gelditzen ziran gurasoen negar eta lantuak. Lard 72. Lantu eta zispuruz zegoala. Ib. 236. Illun, triste, negar eta lantuz betea arkitzen zan. Arr GB 124. Beste batean egingo du bere animaren erditik errukigarrizko lantu au: […]. Otag EE 1884a, 310. Denbora pasatuko lantu triste oek. Ant Ezale 1899, 1b. Ez baida atsegin denbora askoan / olako negar-lantua. Insausti 98. En DFrec hay 5 ejs. de lantu. v. tbn. EZBB I 123. Zendoia 56. Llantu: Arz 22.

Sinonimoak: iz. Gip. g.e.

    [negarra]: negar (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es [kexua] (G) llanto, queja
fr plainte, gémissement
en complaint
port pranto, choro

Josefen lantu eta negar hotsa aditu zutenean.  (Hiztegi Batua)

lantu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)