nahaspila

1 iz. Nahasirik edo nahas-mahas dauden gauzen multzoa. Ik. nahaste-borraste. Han ziren gauza guztiak aurtikiak nahaspila handian. || Gaztelania edo frantsesarekin nahaspila bat eginda jardutea. Euskara ez dela beste hizkuntzen nahaspilatik sortua. 2 iz. Egoera nahasia. Erdaratiko hitzetan ageri da nagusi nahaspila larria. Auziak eta nahaspilak. Nahaspila sortu. (Hiztegi Batua)

Sinonimoak (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

iz. [nahaste-borrastea]: botiga, lardaskeria, nahasi-mahasi, nahas-mahas, nahasmen, nahaste-borraste, zilibokata Ipar., zurruburru Ipar., nahasturia Naf., broia Zub., kaka-nahaste beh., saltsa beh., zaramatika g.e., endredo Heg. beh., nahastura Ipar. g.e.

izond. [nahaspilatsua]: nahaspilatsu, zurruburru Ipar.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. desorden, desbarajuste, revoltijo, mezcolanza, enmarañamiento (2) iz. enredo, embrollo, confusión
fr iz. désordre, confusion
en (1) iz. [nahas-mahasa] disorder, mess, chaos (2) iz. [egoera nahasia] muddle, tangle, confusion
port (1) iz. desordem, confusão (2) iz. enredo, embrollo, confusión

Testuinguruan

Hura zen iskanbila eta ardaila, hura zarata eta nahaspila. [Mikel Strogoff, Jules Verne / Karlos Zabala (Ibaizabal, 2002)]