onkai

iz. Norbait edo zerbait estimazioa, saria, onespena jasotzeko duin egiten duen nolakotasun edo ekintza. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoan, ‘meritu’)

Orotariko Euskal Hiztegian

onkai (Lar -> H, Bera), ongai (Bera).

Mérito, merecimiento. “Preconización, el proponer los méritos de algún nombrado para Prelado, norbaiten onkaiak otsandetzea, […] onkaien otsandea” Lar. v. ongaitasun. Jargoitu izan diran / Errege guztiak, / argitara dituzte / aitormen egiak: / Donostiaren onkai / otsare aundiak. Echag 214. Erderazko itz-neurtuari etzioten arkitu meritu edo onkairik aski saritzeko. Otag EE 1883b, 238. Kantariak dabiltz / erleak lorak lez batzen, / nobiak eukazan onkaiak / eurakaz alabau daien. AB AmaE 146. Amando iauna onkaiz bete-beterik, Riktrudis baiño iru urte lenago il da ioan zan Iaungoikoagana. Ag AL 169.

Sinonimoak: iz. g.e.

[merezimendua]: merezi, merezimendu, meritu beh. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es mérito, merecimiento
fr mérite
en merit; credit
port mérito, merecimento

Entzun:

Erderazko itz-neurtuari etzioten arkitu meritu edo onkairik aski saritzeko. Otag EE 1883b, 238.  (Orotariko Euskal Hiztegia)

onkai (Gaurko hitza, CC)