txunditu

da/du ad. Ohizkoa edo uste ez dena ikusi, entzun edo gertatu delako miretsirik, zur eta lur geratu. Txunditurik utzi ninduen bere edertasunak. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian

txunditu (AN-ulz ap. A; Izt 6r, VocCB (V, s.v. arritu) -> Dv (<ch -> V)). Etim. Quizá del cast. tundir, o acaso de aturdir; cf. turditu.

Asombrar(se), dejar (quedar) atónito; admirar(se), maravillar(se). “Étonner, émerveiller” Dv. “Quedarse estupefacto” A. Tr. Usado desde la segunda mitad del s. XIX por autores meridionales (gralmente. guipuzcoanos); tbn. lo hallamos en Mirande. En DFrec hay 4 ejs. Hitz oek adituta, arritu eta txunditurik, guziak alde banatatik alkarren leian abiatu zitzaiozkan galdez. Arr GB 112. (…)

Ontzaren / kantu trixtea; eta infernuko / beltz-pilla guziaren negarra, / betoz gau-ibillian, batera, / doiñu naas bat egiñaz / eta senak oro txundituaz. “Que se confundan los sentidos todos”. Berron Kijote 153s.

Sinonimoak: ad.

    [harritu]: harritu, mira egin, miraritu, zurtu, balditu Ipar., estonatu Ipar., txokatu beh., geldu neol.  (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es da/du ad. extrañar(se), asombrar(se), sorprender(se), anonadar(se); admirar(se), maravillar(se)
fr da/du ad. (s’)étonner, (se) surprendre
en da/du ad. to amaze, to astonish, to astound
port  surpreender-se, assombrar-se, espantar-se

Txunditu egin ninduen honek, benetan. [Putzu, Txillardegi (Elkar, 1999)] (Ereduzko Prosa Gaur)

txunditu (Irudia: olahjl2.tumblr.com)