zurbil

izond. Kolore hori-zurixka edo eskasa duena (bereziki aurpegiko larruazalaz mintzatuz erabiltzen da). (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: izond.

    [zuhaila]: beilegi, margul, hits Ipar., zuhail Ipar., zurpail Ipar., beluri g.e., zerbel g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) izond. pálido, -a, lívido, -a; blanquecino, -a (2) adb. pálido, -a, lívido, -a
fr (1) izond. pâle, décoloré, -ée (2) adb. sans éclat, terne
en izond. pale, ashen
port (1) izond. pálido(a)

Entzun:

OROIMEN ARIKETA

«Ez dut negarrez aritzea besterik
esku-ahurrak desegin artean»
idatzi nuela daukat gogoan.

Carverrek hil baino hilabete bat lehenago
erosketetako papertxoan idatzi zuena ere
badatorkit: «Gurina, arrautzak, txokolatea…

Antartidara joan ala Australiara?».
Uholak dakartzan adar eta plastikozko
ontziak dira egun oroitzapenak.

Eta kalean galdu nuen lagunminaren
betarte zurbila ere badakarkit.
Bere irribarre konplizea.

«Ez dut negarrez aritzea besterik
esku-ahurrak desegin artean»
idatzi nuela daukat gogoan.

Gordean ditut halaber
neurria hartu nahia, aldatzeko ahalegina,
nire mamuekin irauteko premia.

eta denbora arretaz ehundu
begiekin, malkoekin, eskuekin,
itzalen luzapenak bizirik harrapa nazan.

[Bitartean heldu eskutik, Kirmen Uribe (Susa poesia, 2001)]