agur
1 interj. Norbaiti, ikustean edo eskutitz baten hasieran, eta bereziki harengandik urruntzean edo eskutitz baten bukaeran, esaten zaion hitza. Ik. kaixo; adio. Entzuleok, agur! Agur, edo Jainkoa dela zurekin. Agur, jauna. Agur Maria, dohain eta grazia guztiez betea. Eta gur egiten zioten, ziotela: agur juduen erregea! Agur denoi, beste bat arte. Agur, Ama; banoa, baina ez betiko.
2 interj. Akabo. Baldin hartzen ez bada denboraz ardura, agur gure basoak, agur ezkurra. Eta Jainkoaz axolarik ez bada, agur!
3 iz. Agurtzea. Bere agurra helarazi digu errektoreak. Plazetan agurrak dituzte laket, eta Maisu deituak izatea. Agur hitzak. Gaur, hamabietan, agur ekitaldia egingo diote Donostiako Errekaldeko beilatokian. Bertsolaria bere agurra botatzera zihoala telefono baten musika entzun zen. Ez dut joan nahi izan, zuri agur bat egin gabe.
4 iz. Hainbat euskal dantzaren zatietako bat. Gipuzkoar erako aurreskua osatzen duten lau dantzak egin beharko dituzte: desafioa, eskua aldatzeko soinua, agurra eta zortzikoa.
5 iz. Begirunea, gurtza. Jainko egiazkoari bakarrik zor zaizkion agurrak. Agurrak eta ohoreak eta lehia mundutar zoroak, non dira?
(Hiztegi Batua)
Sinonimoak:
agur interj.
[adio]: adio   Â
[diosal-hitza]: kaixo Heg. beh., eup beh., hepa   Â
[akabo]: adio, akabo, fini Ipar. beh.
agur iz.   Â
[agurtzea]: adio, diosal, agurketa g.e., agurraldi g.e., agurtza g.e., salutantzia Ipar. zah.
(UZEIren Sinonimoen Hiztegia)
Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):
es (1)  interj. hola; adiós; salve (2)  interj. adiós, se acabó, se terminó (3) interj. (Erl.) [Ama Birjinari agur egiteko erabiltzen den esapidea] salve (4) iz. saludo, salutación; adiós, despedida (5) iz. veneración, respeto, reverencia (6)  iz. estrofa de saludo y de despedida que hace el bertsolari al cantar en público (7)  iz. [Gipuzkoako dantza] reverencia, saludo (8) iz. (Erl.) salutación
fr
en
port
Testuinguruan
Orain elkarri agur esateko ordua da. [Hemingway eta euskaldunak zerbitzu sekretuetan, Edorta Jimenez (Susa, 2003)]
Reply