Updates from Maite Toggle Comment Threads | Keyboard Shortcuts

  • Maite 11:07 pm on 2021/01/20 Permalink | Reply
    Tags:   

    errule 

    adj./iz. Erruten duena; animaliez mintzatuz, arrautzak jartzen dituena. Oilo errulea. Hegaztiak animalia erruleak dira. Oiloak ikusi ditut builaka; erruleak eta beren arrautza freskoak zumezko saskietan. (Hiztegi Batua)

    Orotariko Euskal Hiztegian

    1 errule. (AN-5vill, Sal; Lar, H), erroile (B; SP), errole (Dv→A), erronzale (AN-ulz), errile (R-uzt). Ref.: A (errule, erroile); Lrq; Iz Ulz (erronzália); Izeta BHizt (erroile); Gte Erd 21.
    Ponedora. “Emazte kura oilo errule gaiztoa da (Sal), errile gaiztoa (R-uzt), aquella mujer (la andariega) es gallina mala ponedora de huevos; es decir, no se sosiega” A.
    Errulearen emaztia / Bere etxerat da jiten. Arch Fab 133 (se refiere a un hombre que decía haber puesto un huevo). Oillo urhe-arraultze errulia. Ib. 173. Erroillearen andrea. Gy 149. Txindurritegian, berriz, lagunarteak bear ainbat errule dira. Ldi Y 1933, 85. Errole gaitza baita [ulitxa], zortzi edo hamar bat mila arroltze sasoinka erroten ditu. GAlm 1957, 25.

    2 errule. 2 errule . “(V-ger), culpable” A. v. 1 errudun .

    Sinonimoak: iz.

    [errule]: arrautzari, arrautza-egile (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

    es izond. ponedor, -a, ponedero, -a, que pone huevos, ovíparo, -a
    fr izond. ovipare, pondeuse [poule]
    en izond. oviparous, laying
    port izond. poedeiro(a), que põe ovos, (Zool) ovíparo(a)

    Testuinguruan

    Ornitorrinkoak eta ekidnak erruleak dira. [Ugaztun primitiboen gene-bitxikeriak [moldatua], Koldo Garcia (zientziakaiera.eus, 2020-01-20)]

     
  • Maite 9:38 pm on 2021/01/19 Permalink | Reply
    Tags:   

    gizonkila 

    iz. Gizon itxura duen panpina. Ik. andrakila.  (Hiztegi Batua)

    Orotariko Euskal Hiztegian

    gizonkila. Muñeco (de nieve). Cf. andrakila. Umeak barriz, diñoe: / “Bideak zuriz doguz / gizonkillak egiteko; / zugatzak, barriz, mamuz”. EG 1954 (11-12), 165.

    Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

    es iz. muñeco (de nieve)
    fr iz. bonhomme de neige
    en iz. snowman
    port iz. boneco de neve

    Testuinguruan

    Umeak barriz, diñoe: / “Bideak zuriz doguz / gizonkillak egiteko; / zugatzak, barriz, mamuz”. [EG 1954 (11-12), 165. (Orotariko Euskal Hiztegia)]

     
  • Maite 8:06 pm on 2021/01/18 Permalink | Reply
    Tags:   

    metatu 

    da/du ad. metatu, meta/metatu, metatzen || Metan jarri, pilatu. Enborrak metatu. Hemengo eta hango aberastasunak bildu eta metatzen. Jendea metatu zen ene ingurura. Ez dakizkidan gauzak elkarren gainka metatuko baldin balira. Gorrotoa metatzen ari baita bihotzetan. (Hiztegi Batua)

    Sinonimoak: ad.

    [pilatu]: bildu, mordoxkatu, opildu, pilatu, txondortu, moltsotu Bizk., mondoinatu Lap., atetu Zub., mordotu g.e., montoitu zah., errekaitatu Ipar. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

    es (1) du ad. amontonar, apilar, apiñar (2) du ad. acumular (3) du ad. [energiaz] almacenar
    fr du ad. entasser, empiler, accumuler, emmagasiner
    en (1)  du ad. [pilatu] to pile up (2) du ad. [gorde] to accumulate
    port (1) empilhar, empilhar, amontoar (2) du ad. acumular

    Testuinguruan

    Bailarako herrietako positibo metatuetan aldaketa batzuk egon dira. [24 positibo hauteman dituzte asteburuan Debagoienean, Uxue Igarza (goiena.eus, 2021-01-18)]

     
  • Maite 10:20 pm on 2021/01/17 Permalink | Reply
    Tags:   

    kizi 

    iz. Bizk. Apurra, pixka. Esneari koñak kizi bat botatzen zion. (Hiztegi Batua)

    Orotariko Euskal Hiztegian

    kizi.

    1. (V-m-gip), kixi (V-gip), kiza (V-m). Ref.: A (kizi, kiza); Iz ArOñ (kixi) IzG (euri-); Elexp Berg (kixi). Mota, cosa muy pequeña, pizca. “Kiza, mota, cosa menuda. Ule-kiza bat, una mota de pelo. Euri-kiza, lluvia menuda” A. “Átomo, cosa muy menuda” Ib. “Zer-edo-zer txiki, xe ta mea danean kiza ta kizi dala diogu. Adibidez, ile-kiza, euri-kiza. […] Kizbil itzak kiza-biribila adieraziko du” Zait RIEV 1933, 65. “Euri-kixixa, edur-kixixa diardu, está lloviznando, nevando un poquito” Iz IzG. “Esne basuai koñak kixi bat botatzen zotsan” Elexp Berg. v. gizi. Arratserako euria izango dala, ta euria bere ez euri kizia edo zaramea edo ziriña edo landurra, […] zaparrada ederra baiño. A Ezale 1899, 88a. “Kixirik be ez, ni pizca” Iz ArOñ.
    Pilatosek berak be eskuak garbitu, / itxaropen kizirik etxatzu gelditu. Abeletxe Olerti 1959, 232s.

    2. Átomo (de una molécula). v. 1 kizkin (2). Gorputz-txatalik kozkorrenai kiziak deritxe. GJaur Kimia 40. Kizi guztiak bitariko txatalak daukiez: txatalok kizigun edo protonak eta kiziazal edo elektronak dira. Ib. 41. Gogorrak eta ebaki-ezinak balira, or genituzke kizi edo atomoak. Zait Plat 57. KIXI ETA MIXI. “Dícese del comer nimiedades, del picar nerviosamente. Goiz guztia kixi ta mixi jardun dozu ta oiñ goseik ez” Elexp Berg.

    Sinonimoak: iz. Bizk.

    [apurra]: pitin, pixka, birbira Ipar., pilixka Ipar., poxi Ipar., buxi Zub., amiñi Zub./Am., tindi bat Bizk. g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

    es iz. (B) cosa menuda, partícula diminuta, pizca, pedacito
    fr iz. petite chose, petite particule, pincement, mors
    en iz. tiny thing, tiny particle, pinch, bit
    port iz. coisa minúscula, partícula minúscula, pinça

    Testuinguruan

    Haizearen txistuarekin batera elur kixmak abiatu ziren, elur kixmez osaturiko haize izoztu hura zuhaitzetako adar biluzietatik zehar igarotzen zen, dena aurrean eraman nahi balu bezala, eta elur kizi lehorrek laster isildu zituzten hiru jainko zalapartatsuak. [Erresumaren ilunsentia, Mila Salterain (Txalaparta, 2014)]

     
  • Maite 11:30 pm on 2021/01/15 Permalink | Reply
    Tags:   

    eztitu 

    da/du ad. eztitu1, ezti/eztitu, eztitzen || Gozatu, ematu. Ik. baretu. Ardoa zahartzearekin eztitzen da. Berak eztitzen ditu gure neke eta oinazeak. Zeruko Aitaren haserrea eztitzeko. Bihozmina eztitu zitzaion arte. Bere anaia apur bat eztitu zenean. Ezpainak irriz eztiturik. Uhinak eztitzen dira, hodeiak barreiatzen. 

    du ad. eztitu2, ezti/eztitu, eztitzen || Txertatu. Fruitua ematen duten zuhaitz guztiak gazterik eztitu behar dira. (Hiztegi Batua)

    Sinonimoak: ad. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    [gozatu]: apazegatu, ematu, gozatu, goxatu adkor., amoratu zah.    

    [landare batean beste baten adarra itsatsi]: Bizk.txertatu, enpeltatu Zub.    

    [txerto bidez kutsagaitz bihurtu]: Bizk.txertatu

    Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Labayru hiztegiak):

    es [1] (1) da/du ad. endulzar(se), dulcificar(se) (2) 2  da/du ad. suavizar(se), aplacar(se), aliviar(se); dulcificar [2]  du ad. injertar [las plantas] [3] vacunar
    fr (1) da/du ad. (s’)adoucir, édulcorer (2) da/du ad. (se) radoucir, calmer, soulager, apaiser
    en (1) du ad. [gozatu] to sweeten (2) du ad. [baretu] to calm (down); to relieve, to soothe, to alleviate (3) da ad. [gozo bihurtu] to become/get sweet (4) da ad. to calm down; [ekaitza, haizea] to abate

    Testuinguruan

    Baztanga deritxon gaiso zikiña zabaldu zan baten, eztituteko agindua emon eben. A Ezale 1897, 182b [Orotariko Euskal Hiztegia)

    Izaera eztitu beharko duzu. (Elhuyar hiztegia)

     
  • Maite 11:27 pm on 2021/01/14 Permalink | Reply
    Tags:   

    murriztaile 

    adj. Murrizten duena. Politika ekonomiko murriztailea. Adierazpen askatasuna mugatzeko hartutako neurri murriztailea. (Hiztegi Batua)

    Orotariko Euskal Hiztegian

    murriztaile. v. murritzaile.

    murritzaile.

    1. (H), murriztaile (L ap. A ; Dv), murriztale (B ap. A ). Esquilador; podador. “Tondeur” Dv. “Hesi murritzailea, tondeur de haies” H. “Podador” A. Bere ardien murritzailleengana. Urt Gen 38, 12 (Ur, Ol motzalle, Dv moztaile).

    2. (Urt I 255, H), murritzale (H). Despojador. “Adventor […], daberna hantatzaillea, dafaill murritzaillea” Urt. “Seme alfer eta iokhari, etxearen murritzaile, […] dépouilleur d’une maison. Iokhari ohoin eta murritzalea, […]” H.

    3. (H), murritzale (H). (El)que recorta, disminuye. “Etzaitezela izan nekhatzaileen sarien murritzaile” H. MURRITXAILE, MURRITXALE (H), MURRIXZAILE (H) (Formas con palat. expr.). “Ahariak behiak baino phentze murritxale handiagoak dira, les moutons sont plus grands tondeurs de prairies que les vaches” H.

    Sinonimoak: iz.

    [murritzailea]: murritzaile g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

    Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

    es iz. absolución
    fr iz. (Ipar.) cahier
    en iz. (Ipar.) notebook
    port iz. caderno

    Testuinguruan

    Neurri murriztaileagoak iragarri ditu Frantziako Gobernuak, eta gutxienez bi astez mantenduko ditu. [Etxeratze agindua 18:00etan ezarriko dute Ipar Euskal Herrian, Oihana Teyseyre Koskarat – Paulo Ostolaza (Berria.eus, 2020-01-14)]

     
  • Maite 11:14 pm on 2021/01/13 Permalink | Reply
    Tags:   

    ukatzaile 

    iz. Aipatzen dena ukatzen duen pertsona. Jakite berriaren ukatzailea. Arrotzak eta beren sorlekuaren ukatzaileak. Hala mintzo dira gaurko jainko-ukatzaileak. Ukatzaile horiek badakite gezurrez mintzo direla. (Hiztegi Batua)

    Orotariko Euskal Hiztegian

    ukatzaile.

    1. (-alle Lar, Añ, -kh- Dv, H), ukatzale (T-L), ukazale (-kh- S ap. Lrq , -kh- H), ukazalle. Negador. “Negador” , “negativo” Lar. “Celui qui nie” Dv. “Négateur” Lrq, T-L. Jainkoaren ukhazaleak. Prop 1888, 161. Ukhatzaile horiek badakite gezurrez mintzo direla. Arb Igand 150. Ikusten ditu Jesusek mendez-mende haren jainkotasunaren ukhatzaileak. Etcheb Zeruari 140. Ongia ukatzen dutenak, agerriz eta itxuraz dira ukatzailleak, baiña ezkutuan eta muiñean ongiagan siñesten dute. Vill Jaink 89. En DFrec hay 3 ejs. de ukatzaile. (Como segundo miembro de compuestos). “Jainkogabea, Jainko-ukatzailea, athée” Dv ( A). Au gaiti esaten deutsee Eleisiaren Gurasuak […] errijeetako […] komedijai: jentilidadiaren zatijak, […], idolatrijak, Jaungoiko-ukatzalliak. fB Olg 145. Ala mintzo dira gaurko jainko-ukatzailleak. Vill Jaink 35s.

    2. (-kh- Urt, H), ukazale (-kh- H), ukatzale. Renegado, que reniega. “Apostata, errelijio ukhatzáillea” Urt II 172. “Qui renie” H. San Pedro ukatzallea, ta San Pablo Jesusen persegillea. Añ MisE 88. Alzimo judu bere lege eta erlejioaren ukatzalle biurria. Lard 345. Zoinek arrotz eta beren sor-lekhuaren ukhatzale batzu bezala baitauzkate. Prop 1885, 90. Behar-orduetan haren alde agertzen ez dena, haren kontra dela; eta ukhatzaile bati bezala behatzen dioela. Arb Erlis 244s. Lege horri uko egiten diona deitzen da ukatzailea edo trahitzailea. Herr 30-7-1964 4. Jakite berriaren ukatzailea. MIH 293. (fede-ukh- Dv). (Como segundo miembro de compuestos). Siniste-gabeak, siniste-ausleak, sinispen-ukatzalleak. KIkG 25. (KIKV 38 siniste-ukatzalleak)

    3. (-kh- H), ukazale (-kh- H). “Qui refuse” H.

    4. (-kh- H), ukazale (-kh- H). “Qui renonce” H.

    Sinonimoak:

    [ukatzaile] : negazionista

    Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

    es iz./izond. negacionista
    fr iz. négateur, -trice ; renégat
    en iz./izond. denialist

    Testuinguruan

    Ukatzaile horiek badakite gezurrez mintzo direla. (Hiztegi Batua)

     
c
Compose new post
j
Next post/Next comment
k
Previous post/Previous comment
r
Reply
e
Edit
o
Show/Hide comments
t
Go to top
l
Go to login
h
Show/Hide help
shift + esc
Cancel