azkengabe

1. izond. Azkenik ez duena, amaigabea; mugarik gabea. 2. Ik. infinitu.
(Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: amaigabe, azkenbako, azkengabeko, baztergabe, mugagabe (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (1) sin fin, infinito, -a; inmenso, -a (2) infinitu (3) infinitamente, eternamente
fr sans fin, infini, -e ; immense
en limitless, boundless, infinite

Eta egun batean tunelez tuneleko sator-bide azkengabe hartatik begiratu, eta argi izpi batzuei antzeman zien. [Ipuin batean bezala, Joan Mari Irigoien (Elkar, 2002)] (Ereduzko Prosa Gaur)