entzungor

adj. Entzun nahi ez duena, entzungor egiten duena. Jainkoaren hitza sarkor; horiek, ordea, entzungor. (Hiztegi Batua)

Sinonimoak: iz.
[enzungor] : entzule txar, gor (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es el/la que no quiere escuchar; el/la que hace oídos sordos
fr sourd, -e
en one who doesn’t want to listen
port que não querem ouvir

Migel Mailuk apeza ziegan sarrarazi du, haren birao, sakre eta madarikazioei entzungor.  [Lasto sua, Aingeru Epaltza (Alberdania, 2005)] (Ereduzko Prosa Gaur)

entzungor (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)