Gaurko hitza

Tagged: A Toggle Comment Threads | Keyboard Shortcuts

• 

  Maite 8:00 pm on 2019/10/14 Permalink | Reply
  Tags: A   

  alagala 

  adb. 1 adb. Bizk. Egoki. Bere izaerari alagala zetorkion bizibidea zuen Txominek: artzain zebilen mendian. 2 adb. Bizk. Gogara. Berak nahi zuenean joan eta etorri, eta berak nahi zuena eman eta egin: alagala zebilen Josetxo. (Hiztegi Batua)

  Orotariko Euskal Hiztegian

  alagala.

  (V-m ap. Diccionario Vasco-Español-Francés hiztegiari (1905-1906) dagokio.”>A ; Voces Bascongadas (~1800). “>Añ), ala-ala (Vc ap. A).
  A propósito, oportunamente, adecuadamente. “(A) propósito viene eso, (V) alagala, galanto dator ori ” Voces Bascongadas (~1800). “>Añ. “Lindamente” Ib. ” Ala-ala […] (Vc), muy adecuadamente. Es de temer que en esta acepción venga de ‘a la gala'” Diccionario Vasco-Español-Francés hiztegiari (1905-1906) dagokio.”>A.

  Bere ixakereari alagala etorkijon bixibidia eban Txomiñek. Ardizain ebillan mendijan. Kk Ab I 51s. A gusto.  Berak nai ebanean joan da etorri, ta berak nai ebana emon da egin: alagala ebillen Josetxo. Echta Josecho (1909). “>Jos 28. Alagala abil ene alabea; ik polit-politorrek gaur be, naidoan jantzea egin don Almikan Ondartzako. jitanoagaz. Ib. 197. Gogotsu kantaten ebazan Josetxogaz ikasiriko kopla batzuk: alagala bizi zan mutil orregaz. Ib. 311. Alagala egongo gara apalorduan. Ib. 12.

  ALAGALAKO (V ap. A; ala-alako V ap. A Apend). Adecuado, idóneo.  Azkenik, alagalako zaartzia igarota, ill zan. JJMg Baserritaar nequezaleentzaco escolia edo icasbidiac (1816; bigarren arg. 1845). “>BasEsc 283 (sg. DRA; la ref. es incorrecta). Nik gura neukeana da ixilla errana, / Ez nagi, loti eta ain gitxi arrana, / Eta Mari Antoni berba gitxikoa / Dalako guretzat da alagalakoa. AB Ama Euskeriaren liburu kantaria (~1885). “>AmaE 420. Eure bizikoa izango intzan i sakristaukuntsan, Erroke. –Maripa: nor dan orretarako beren bizikoa ta alagalakoa laster erakutsiko daunat. Diccionario Vasco-Español-Francés hiztegiari (1905-1906) dagokio.”>A Bein da Betiko (1893). “>BeinB 41. Alagalako akiakuleak eta nire gizabidea ondatu gurako asmoak darabillez nire arerioak! Echta Josecho (1909). “>Jos 191. Eladitxo izango zan niretzat alagalako emaztea, baña enaz bere begikoa! Ib. 225. Errege ta seme dirudizue ain ondo apainddurik: alagalako zaldiak daukazuz. Ib. 316. Orrako gizona Kijote ta arako mutilla Santxo… Santxo! Kijote! Ja jai! Alagalakoak ziran orretarako orkoa ta emengoa. Ag Kresala (1906). “>Kr 201. Menditzua da, ta arro itzelak, lapur-tokitzat alalakuak edo guztiz egokiyak daukazana. Euskal Esnalea. Aldizkaria (1908-1931). “>EEs 1915, 15. Toki ori politta dok sartu ta ezkutetako. Eta axia artzeko be, alagalakua. Ipuñak (1927). Oscar Wilderen ipuinen itzulpena.”>Altuna 12. Mutillak, egazti alagalakoak astokillok daroazanak,. arrozaz ipiñita iateko gaur arratsaldean. Kk Ab II 112. Oringo mutillek, / Bana-binekoak: / Lapiko tapatzat / Ala-galakoak. (V-arr) AEF1930, 10. Madalenakoa, lapiko estalkientzat alaalakoa. (V-m) A EY III 146. Oraingo mutiltxoak bana banakoak, / lapiko-tapatzako alagalakoak. A EY IV 63. Ezin zeitekezan egokiagorik aurkitu buruzagion neska-laguntzat, atera zituenak baiño: Mikela Begi eta Timuti Belarri. Begi eta Belarri alagalako bi! Erkiag Arranegi (1958). “>Arran 44. Alagalako lagunak batu ere-ta, sekulako aurreskua izan zan. Ib. 43. Axe zan bai gazte jator, zal, segail, alagalakoa. Ib. 81. Arerioa be alagalakoa billatu eutsoen: komikoa. Etxabu Ondarroa”ko kontuak (1995). ‘”>Kontu 175.

  ALAGALAN. A propósito, adecadamente.
  Eguzkiaren azken agur-aldiko argi-izpien dirdaipean, izadiko gauzen kolore bereziak egoki ta alagalan ikusi zeintekezan, bakoitzaren ezaungarriak zeatz azalduten ebezelako. Erkiag Arranegi (1958). “>Arran 12. Azkenengo biok, arrantzuko gizonak, legorrean gertu ziran, eta alagalan etorri yaken arratsalde epel aretan lagunarteko goizaparia gogaro onez ta atsegintsu egiteko. Ib. 120.

  Sinonimoak: adond. Bizk.

      [egoki]: aukeran, egokiro, erara, eraz, itxuran, itxuraz, taxuz, hautura Ipar., hautan Ipar./Naf., hautara Ipar./Naf., egoki zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

  Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

  es adb. (B) a propósito, oportunamente
  fr adb. exprès, délibérément, sciemment
  en adb. on purpose
  port adb. de propósito, propositadamente

  Bere izaerari alagala zetorkion bizibidea zuen Txominek: artzain zebilen mendian. (Hiztegi Batua)

  

  alagala (Gaurko hitza, CC0 Domeinu Publikoa)

   

  Reply

  Required fields are marked *

  Izena *

  E-posta *

  Webgunea

  Gorde nire izena, emaila eta webgunea bilatzaile honetan komentatzen dudan hurrengorako.

  Δ

• 

  Maite 11:27 pm on 2019/09/26 Permalink | Reply
  Tags: A   

  arrabita 

  iz. Biolinaren antzeko musika-tresna, artzainek-eta erabiltzen zutena. Itxura tristeko bi soinulari ari dira arrabita eta panderoa jotzen. || arrabita jotzaile, arrabita-jotzaile Arrabita jotzen duen musikaria. Ik. arrabitari. Dantza-jauzien lagungarri izango diren musikariak izango dira bi txanbelari, atabalari bat, ttunttun-jotzaile bat, arrabita-jotzaile bat eta akordeoi-jotzaile bat. (Hiztegi Batua)

  Orotariko Euskal Hiztegian

  arrabita. (BNc, Sc ap. A; VocS , VocBN , Arch VocGr , Dv, H), arrabit (Éléments de grammaire basque, dialecte souletin, suivis d”un vocabulaire basque-français & français-basque (1873). ‘”>Gèze), arraita, arrabeta.
  Violín (se aplica tbn. a otros intrumentos de cuerda). “Violon, terme de musique ou de ménétrier” Vocabulaire des mots basques bas-navarrais (1857). “> VocBN . “Violon” Dv. “Violon, rebec” H. v. xirribika. Cf. zarrabet.
  Manubel Inaziyo, / jo zak arrabeta. Festara. Bere bertso guzien bilduma (~1820). A. Zavala (arg.).”>Echag 26. Hau [Tubal] izan zen arrabita eta maniura jotzen dutenen aita. “Ipse fuit pater canentium cithara et organo” . Dv Gen 4, 21 (Urt xirribika, Ur zitara, Bibl lira). Soinulari jakinak, arrabit musikan, / Lagunekin zabiltzan Aintxarte karrikan. “Bi soldado Baigorriarrak” (ap. DRA). Italianoa eta Frantsesa omen dira arraita baten soinu xarmagarriari konpara daitezkenak. Elsb Fram VII. Hari zen zirribika edo arrabita joiten. Prop 1897, 35. Arrabita pagatiak soñu txarra. Lander (ap. DRA). Lenbizi, arrabitak (biboliñak) ixiltsu erri-eresia entzun-erazten du. Garit Usand 24. Arrabita edo estekinez (cuerda). Ib. 64. Ezarten zian bere botz nasai arrabitaren sonia bezain ezti. Const 40. Sekulako present aldea: erloi, hiro hoditako xizpa, hiru kordetako arrabit, berina-begi eta nik dakita zer oraino. “Épinette” . Ardoy San Frantses Jatsukoa (1966).”>SFran 237.

  Sinonimoak: iz.

      [biolin mota]: xirribika Ipar., zarrabete g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

  Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

  es iz. (Mus.) rabel
  fr iz. (Mus.) rebec
  en iz. (Mus.) rebec
  port iz. (Mus.) (instrumento) rabeca

  Mutil batek ezkerreko eskutik heldua zekarren, eta eskuin besoaren azpian arrabita bat eta liburu bat zeuzkan. [Mirarien kalezuloa, Nagib Mahfuz / Patxi Zubizarreta (Alberdania-Elkar, 2006)] (Ereduzko Prosa Gaur)

  

  arrabita (Wikimedia Commons, Domeinu Publikoa)

   
• 

  Maite 10:28 pm on 2019/09/15 Permalink | Reply
  Tags: A   

  artegatu 

  ad. da/du. artegatu, artega/artegatu, artegatzen. Artega jarri, urduritu. Ez ginen orduan larregi kezkatzen, ez artegatzen, hutsaldi hura laster betetzekoa genuelakoan. Artegatzen nauen arazoa. (Hiztegi Batua)

  Orotariko Euskal Hiztegian

  (V-ger-ple-arr-oroz-m; -au V-ger), artekadu (V-ger-ple). Ref.: A (artegatu, artekadu); Garate 5 . a Cont RIEV 1935, 318.

  Inquietar(se). ” Artegau, nervioso, en Kortezubi y Durango” Garate 5. . a Cont RIEV 1935, 318. En DFrec hay 2 ejs. de artegatu.

  Umea ondo-ezik eta artegaturik topa eban Piliperen emazteak. A BeinB 76. Eztu zaldun orrek nai aña txalo izan. Gizadirik geiena, une artan, beste norbaitek artegatua darabill. Ag EEs 1917, 210. Zeure barrua […] garbitu ta argitu egizu, oben aztunen batek be artegatu etzaizan. Pi Imit IV 7, 1. Euren etxietakuak eta euren aiskidiak artegatu ziran, agiri etziranian. Kk Ab II 32. Urthe idorrak erori zaizkigu bizkarrerat: egiteko hanitz edo gutiegi, irabaziak xuhur, gogoa bethi artegatua… JE Ber 5 (“rendu inquiet” en el voc. final). Neskarekiko berririk izan etzualako, zearo artegatuta zebillen mutilla. TAg Uzt 162. Ta ixraeldarrei buruz artegatuta, yopu-lan gogorretan zerabilzten. Ol Ex 1, 12. Bere adiskideak artegaturik (inquietarse, impacientarse) ots egin zioten. Etxde AlosT 16. Theresa artegaturik agiri zen. Mde HaurB 56. Gogorapen horrek ere ez zuen artegatzen; izatekotz, bera-gisako atsegin bat zemakion… Ib. 60. Solo-lanetarako etzan asko estutu ez artegatuko Juan Domingo, baie basorako berarizko zaletasune euken. Akes Ipiñ 34. Etzaite artega Padre Venancio gaxu hori! Ezta izan ixtripu bat zuk uste duzun bezela. Osk Kurl 177. Arimako nahigabetasunak mintzen, egin beharrak artegatzen. Ib. 81. Betikotasun betean murgildu beharrak artegatzen zuen Unamuno. MIH 265. Ez da inor, dakidanez, bikoiztasun horretaz artegatzen. Ib. 388. Ezerk artegatzen ez duen fedea, gurasoengandik zuzen-zuzenean zetorkigun hura, ederra izanik, ez da gaur aski. MEIG III 88.

   Sinonimoak: ad. Bizk.

  [urduritu]: arazotu, arduratu, axolatu, espatu, estutu, kezka eman, kezkatu, larritu, urduritu, arrangura izan Ipar., gogoetatu Ipar., grinatu Ipar., kexatu Ipar., arbindu Bizk., erreustu Zub., malmetitu g.e., ekurugaiztu Zub. jas., antsiatu Ipar. g.e., axolduritu Ipar. zah., hagorandu Ipar. zah., estu Heg. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

  Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

  es da/du ad. (B) inquietar(se), intranquilizar(se)
  fr da/du ad. s’inquiéter, faire perdre la tranquillité
  en (1) da ad. to get worried about sth, to get worked up about sth; to worry about sb/sth; to feel anxious/nervous (2) du ad. to upset, to distress
  port da/du ad. inquietar-se, intranqüilizar-se

  Hori gutxi balitz, zubikoaz geroztik Rubenek luzatu dizkidan begirakuneak – eta isiluneak – are gehiago artegatu naute. [Jeans-ak hozkailuan, Patxi Zubizarreta (Alberdania, 2000)] (Ereduzko Prosa Gaur)

  

  artegatu (Gaurko hitza, CC0 Domeinu Publikoa)

   
• 

  Maite 10:15 pm on 2019/09/12 Permalink | Reply
  Tags: A   

  alkaterna 

  iz. Bikearen antzeko gai ilun eta likatsua, egurra edo harrikatza distilatuz lortzen dena. (Hiztegi Batua)

  Orotariko Euskal Hiztegian

  alkaterna (SP, Urt IV 60, Sb-Urq, Deen I 417, Hb ap. Lh, Dv, H).

  Brea, alquitrán. “Goudron; alquitrán, brea” SP. “Calefactandae resinae, goma, breia, alkaterna maiz berotzekoa” Urt IV 60. “Goudron” Dv y H. v. naslika, galipot, mundrun. Egiñen dituk arkan egoitzak, eta gantzutuko duk alkaternaz barnetik eta kanpotik. Urt Gen 6, 14 (Dv naslika, Ur betuna). Han erretzerat zaramakatelarik alkaterna eta breiazko su batean. Hb Egia 73. Lerra, edo pinoak, aberasten du Kaskoinia. Hartarik heldu dira arraxina, tirrimintina, alkhaterna, zurak, egur ona, haziak aziendentzat. Dv Lab 320. Alkaterna edo mundrun erakitu aitzinean. EOnAlm 1906, 40.

  Sinonimoak: iz. Ipar.

      [galipota]: betun, brea, mundrun, galipot Heg., naslika Ipar. g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

  Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

  es iz. alquitrán
  fr iz. goudron
  en iz. (US) tar; (UK) asphalt, bitumen
  port iz. (substância) alcatrão
  

  Alkaterna, zakar, ke usaina zegoen. [Zortzi kontakizun, Isaac B. Singer / Koro Navarro (Alberdania-Elkar, 2002] (Ereduzko Prosa Gaur)

  

  alkaterna (Argazkia: cirrocooper.com.mx/)

   
• 

  Maite 11:34 pm on 2019/09/05 Permalink | Reply
  Tags: A   

  adiuntza 

  iz. Zah. g.er. Sasoia, garaia. || adiuntzaz adb. Garaiz.  (Hiztegi Batua)

  Orotariko Euskal Hiztegian

  adiuntza (V ap. A; Lar, Añ, H (que cita a Mb)), adinuntza (V ap. A; H), aduintz (Hb ap. Lh, H (que cita a Mb)).

  1. Tiempo, ocasión. “Sazón, ocasión, coyuntura” Lar y Añ. “A deshora, adiuntza gaitzean” Lar. “(A la) sazón se hallaba allí, adiuntza artan zegoan an” Ib.

  Tr. Es palabra originalmente vizcaína y usada en instrumental (adiuntzaz ‘a tiempo’) o inesivo (a. onean…); así figura en el dicc. de Añibarro, y en los glosarios de Moguel. Larramendi y Mendiburu lo utilizan tbn. como sustantivo equivalente a garai, etc.

  Adiunza onean nentorre baia ezer ez nekarre. “En buena sazón vine”. RS 332. Bada, ene kristauak, zer juizio zuezaz egin aldagiket adiuntza onetan? SermAzc 280. Nora zoazte, bada zuek, orain, aduintza edo garai onetan zeren etxeetatik? Mb OtGai II 290. Behar den aduintzan, behar den eran, ta guztiz kontuz. Ib. 116. Komuniatzen zaran adiuntzan bezain mutu ta motel gelditzen zara zu, komuniatu ondoan? Mb OtGai III 204. Garai edo adiuntz hau da alabaña orretako […] garai guztiz egokia. Ib. 231. Garai edo aduintz berean. Ib. 210. Denporaz ta bere neurrian artuten dan osagarriak osatuten daben legez, ta adiuntzaz kanpora artuak gatx egin. Añ MisE 195. Adiuntza txarra da oraingoa, noski: baña Mireni idaztea erabaki dut. Txill Let 45.

  2. aduintz. “(Hb), […] âge de raison” Lh.

  Sinonimoak: iz. Bizk.

      [sasoia]: aldi, aro, denbora, egun pl., garai, periodo, sasoi, noizaldi jas. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

  Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

  es iz. tiempo, ocasión, momento
  fr iz. temps, occasion
  en iz. time, occasion, moment
  port iz. tempo, ocasião,

  Garai edo adiuntza hau da egokia.  (Elhuyar hiztegia)

  

  adiuntza (Gaurko hitza, CC0 Domeinu Publikoa)

   
• 

  Maite 11:20 pm on 2019/08/24 Permalink | Reply
  Tags: A   

  artaburu 

  iz. /adj. 1 iz. Artoaren burua. Artaburuaren aleak. Artaburua aletu. 2 adj. Pertsonez mintzatuz, argi gutxikoa. (Irain hitz gisa erabiltzen da). Ik. atunburu; kaiku 2; kirten 3. Hori mutil artaburua! (Hiztegi Batua) || Lok. artaburuak jorratzera joan: irse a freir espárragos (Elhuyar hiztegia)
  

  
  

  Orotariko Euskal Hiztegian

  artaburu (V, G; Lar, Añ), artoburu (L, BN, S; Lecl, Dv, H, VocB). Ref.: A (artaburu, arto-buru); Lh (artho-buru); Lrq (artho-bizar); Urkia EEs 1930, 27; Etxba Eib (artaburu); Ibarra Dima (arta burue); Elexp Berg.

  1. Mazorca de maíz. “Artho-buru, épi de maïs” Dv. “Arto-jaiki. Arta-buruak aletutzeko mai zuloduna” Urkia EEs 1930, 27. “Mazo, makil. Arta-buruak artojaikian jotzeko makil ala zurezko gabia” Id. ib. 27. “Eskekuari, artaburua emoten jakon lenago, dirua eskas ebillenetik” Etxba Eib. “Artaburuak apaingarritzat ikusten die batian bestian” Elexp Berg. Cf. Izt C 29: “Artolandare bat lau buru ondo beteakin”. Tr. La forma arto- es empleada por los escritores orientales y CartAnd, Aguirre de Asteasu, Udarregi y B. Ayerbe, y la forma arta- por los occidentales.

  Batzuek urteetan bizi dira lapurretan, beartsuak dirala aitzakiatzat arturik, emendik artuko ditue artoburuak, andik balak. AA II 175. Soroko arto buru batere ukitzeko lizenzirik ez duala oraindik. CartAnd 378. Zuhain poxi zenbait eta artho buruak. Dv Lab 240. Lau asto eme aurrian / ta ar bat atzian, / arto-burubak janez / noizik bakoitzian. Ud 123. Mandiyo aundi batean / artaburuak aletzen. EA OlBe 19. Zola dena lurra, eta zilokatua itsuski, gaina, hainbertzetaraino joana non arto-buruak soailutik dilindan baitzagoden. JE Bur 187. Bizarra bai, artaburuari udazkenean bezela, zuri ta beltz ta arre nondiknai agertzen zaiete. A Ardi 13. Aleak une, diardu, nagiz, Aldiak / yalkitzen artaburua. Ldi BB 36. Zirrumio bat ba ginun goizero landetan / artaburuak urratuz oraindik esnetan. Or Eus 47. Artaburuari txurikin geiegi utzita. Ib. 59n. Gaztain ondoen mokotsak eta arto buruen kukulustak orituak. Zub 101. Irripar dagie artaburu elduak zorro igartuen tartetik. TAg Uzt 277. Artaburuak galdorrean zutik dauzkaten masalastoak larrugorrituta. Ib. 291. Artaburuak gurdika marandiora eraman ondoren. Ib. 292. Ikaragarrizko artalandara bat izan du; bi metro luzean, zazpi artaburukoa ta oso aletsuak gañera. EgutAr 3-1-1957 (ap. DRA s.v. artalandara). Zartaka etenaz erazten diote artaburuari zorrozko jantzia. Ib. 293. Artoburuari kapatxa kendu ta garandu. EgutAr 1-12-1958 (ap. DRA). Pioka txoritxuak, / aleka garauntzen / artaburu ozen bat, / ez berdin ta motel. Gand Elorri 50. Kazkabarrak, gogor astintzen ditu artaburuak. NEtx LBB 104. Artoak eldu dira, eta agura zarren antzera buruak makurtuta, artoburuak. Alzola Atalak 68. Astoari ere artoburu pare bat emateko. BAyerbe 22. Artaburua jaten badaki akerrak. Zendoia 34. v. tbn. Insausti 287. Artoburu: Zendoia 194.

  “Fig., borono, atontado. Ori mutil artaburua!” DRA. Se recoge este mismo sentido tbn. en Gte Erd s.v. tontoa. “Estúpido bobo. Ixilik egon ari, artaburuoi alakuoi” Elexp Berg.

  “Artaburuak urkultzera, a freir espárragos, doazala artaburuak urkultzera, que se vayan a freir espárragos” Zam Man 8. “Artaburuak jorratzen joan adi! (G-azp), ¡Vete a freir espárragos!” A Apend y EY III 286.

  2. “En ciertas casas, aunque parezca ilógico, llámase así a las piñas de pino. Sin. piñu-kaskara, piñu-buru” Elexp Berg.

  Sinonimoak: iz. eta adj.
  

  1. arto(-)buru.
  2. kokolo, lerdo, inozo, lelo, memelo, tentel. Ant. azkar, burutsu, zentzudun

  Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

  es (1) iz. mazorca (de maíz) (2) iz./izond. tonto, -a; atontado, -a; insustancial
  fr iz. épi [de maïs]
  en (1) iz. [artoa] corncob, cob, ear of corn (2) iz./izond. [pertsona] stupid, imbecile, idiot
  port (1) iz. maçaroca (de maíz) (2) iz./izond. tonto, -a; ƒ abestalhado, -a; insubstancial

  -Ikusi duzue artaburu handi horren aurpegia? [Harry Potter eta Azkabango presoa, J.K. Rowling / Iñaki Mendiguren (Elkar, 2002)] (Ereduzko Prosa Gaur)

  

  artaburu (Gaurko hitza, CC0 Domeinu Publikoa)

   
• 

  Maite 11:43 pm on 2019/08/23 Permalink | Reply
  Tags: A   

  aho(-)soinu 

  iz. aho soinu, aho-soinu Ahoz jotzen den musika-tresna txikia, metalezko egitura batean dituen mihi batzuk dardararaziz soinua ateratzen duena. Baserrietako mutil koskor mordoxka Madariagan biltzen ginen eta nik aho soinua jotzen nuen. (Hiztegi Batua)

  Orotariko Euskal Hiztegian

  AHO-SOINU. a) Sonido del lenguaje. Egotzirik ortarako letra bakoitzari ots edo aosoñu bat bakarra beti. Aran Loyola 4 (ap. DRA). Ago-soiñurik ez baiña biotz-oiua du. “Verbis carnis et vocibus”. Or Aitork 244. b) “Ao-soñu (G, AN), beso; litm., música de la boca” A.

  Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

  es(Mus.) armónica
  fr harmonica
  en harmonica
  port (instrumento) harmônica

  Gero, haietako batek, zaharrena bera, aho-soinua jo zuen, besteek, izter joka, kantatu egin zuten. [Azken gutuna, Vassili Grossman / Felipe Juaristi (Erein, 2005)] (Ereduzko Prosa Gaur)

  

  aho(-)soinu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)