Musika eta poesia Burlatatik Ordiziara

By on 2011(e)ko martxoak 21 in euskaljakintza

Begiak itxita eta lurrean etzanda entzun genuen aurrekoan poesia. Entzun, ukitu eta dastatu akorde, nota solte eta eskala kromatikoen artean kulunkatzen ziren olerkiak.

Beasaingo idazlehiaketan epaile eta aurkezle izan genuen Ekaitz Goikoetxea euskal poesiaz hitz egitera etorriko zitzaigula aipatu zigun Maitek aurrez; ostiral goizean aditu genuena ez zen izan, ordea, hitzaldi bat. Izugarrizko emanaldia izan zen.

Aretora sartu eta, gure  harridurarako, gure adineko jendea aurkitu genuen, instrumentuak eskuetan. Ez, hark ez zuen ohiko poesia errezitaldi baten itxurarik. Ekaitzek hartu zuen hitza, eta sarrera labur bat eta zeharkako txirula eta txelo batek haurtxo txiki gozo bat jo ostean, ipuin bat -ipuin musikal bat- irakurtzeari ekin zion.

Irakurleak aurrera egin ahala, biolontxeloaren nota bikoteek laguntzen zituzten Ekaitzek zehaztasun osoz hautaturiko hitzak, do-reak eraikiz, la-miak aipatuz, fa-rea sorraraziz… Entzuleok haurtxo baten istorioan murgilduz, ia ordubete iraungo zuen trantze literarioan sartu gintuen bertsolariak.

Han, lurrean manta artean etzanda, Ekaitzen ikasleek idatzitako lanez gozatu genuen, idazleen beraien eskutik eta ikasleek beraiek jotako musikaz lagunduta. Eta horrela, txirula-txelo duoen eta soloen eta frantses-zaporeko akordeoi baten soinuak hordituta, ikasleen ipuinetan murgildu ginen.

Hainbat gai izan zituzten hizpide, zein baino zein entretenigarriagoak, eta printzesa, maitale eta “edukitzeak” duen garrantziari eginiko kritika zuhurren artean aise igaro zitzaigun ordua.

Ekaitz izan zen saioari amaiera eman ziona, hain fruitu gozoa eskaini zigun hezkuntza kreatiboa aipatuz. Maitek amaieran aipatu zuen legez, teknologia berrien bitartez kreatibitatea lantzen saiatzen gara gu ere euskaljakintzan, eta honelako emanaldi eder bat prestatzeak ekarriko zizkien lan eta buruhausteez jakitun, eskerrik beroenak eman nahi dizkiegu Ekaitzi eta bere Burlatako Askatasuna BHIko ikasleei.

Musika eta literatura uztartzeaz gain, euskal literaturgintza eta deklamazioa guk geuk egin dezakegun zerbait dela irakatsi digute, arlo hauetan gazteek ere badugula zeresanik.

Mila mila esker egindako lan guztiagatik eta Ordiziaraino etorri izanagatik, benetan! Ea hurrengoan guk prestatzen dugun emanaldia zuentzat!

Comments { 1 }

Orain bai: EGA 07-08 azterketak sarean

By on 2011(e)ko martxoak 15 in EGA, euskara

Egin du, ba, euria gogotik duela bi urte pasatxo Administrazioko zorioneko (edo zoritxarreko) mezu hura jaso nuenetik, EGAko 07-08 azterketa digitalizatuak saretik erretira nitzan eskatuz. Bada, ibilbideak ibilbide, hementxe ditugu denon eskura azterketa horiek. Zalantzarik gabe, etekin handia aterako genion batek baino gehiagok ezkutuan egon den denbora honetan publiko izan bagenu; gauzak, baina, diren bezalakoak dira, eta dauden tokian daude, eta gaur honela eta hemen daude eta gaude.

EGA: 2003 eta 2004ko azterketak eta EGA: 2007-2008 azterketak liburuen materialak euskaljakintza.com web guneko Maite Goñi andrearen eskura jartzea dago, EGA azterketa horiek digitalizatzeko eta argitaratzeko.
Honenbestez, idazki honen bitartez, horretarako baimena ematen zaio Maite Goñi andreari.

Guztiarekin ere, gogoan izatekoa da Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazioaren titulartasunpeko EGA azterketa-materialen iturria [izenburua, argitaratzailea eta urtea] espresuki aipatuko dela, horrelakoetan ohi bezala, eta material hauen erreprodukzioa egitean materialak ezin alda daitezkeela, jatorrizko bertsiotik gutxi-asko aldenduz.

Esker mila baimena emateagatik. Hemendik aurrera hementxe eta euskaljakintzako EGA txokoan geratzen dira.

ega07-08_azala

EGAko azterketen titulartasuna Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza, Unibertsitate eta Ikerketa sailekoa da.

EGA: 2007ko eta 2008ko azterketak.

Eusko Jaurlaritzaren Argitalpen Zerbitzu Nagusia. Vitoria- Gasteiz, 2008.

Atarikoak

Idatzizkoak

2007-03-10

2007-03-17

2007-05-26

2007-10-06

2008-03-08

2008-03-15

2008-10-04
Comments { 0 }

Afiziorik gabeko tradizioa

By on 2011(e)ko martxoak 12 in arazoak, kirola, Txirrindularitza

Ordiziako Klasika (Prueba Villafranca) Ordizian, Gipuzkoan, jokatzen den lineako txirrindularitza proba da eta uztailean ospatzen da, herriko festekin batera. 1922an ospatu zen lehen aldiz, Francisco Sarasola garaile izan zela. Harrezkero, urtero-urtero jokatu da 1936 eta 1937 urteetan izan ezik (Espainiako Gerra Zibila). 2010ekoa 88. edizioa izan zen. Lasterketa ezagun hau Espainiako zaharrena kontsideratzen da eta mundu mailako hirugarrena, Milan-San Remo eta Flandriako Tourraren atzetik. Gainera, 2005. urtetik aurrera, UCI Europe Tour-en barruan dago, 1.1 kategorian.

Azken edizioan garaile suertatu zen txirrindularia Gorka Izagirre ormaiztegiarra da. Profesional mailara igaro aurretik, Ordiziako Txirrindulari Elkartetik (OTE) pasatu izandakoa da. Talde honek Goierri osoko partaideak izan ditu bertan. Benjamin mailatik hasi (8-9 urte) eta jubenil mailara (17-18 urte) bitarteko gazteak biltzen dituen elkarte honetatik hainbat ordiziar pasatu den arren, gaur egun ez dago bakar bat ere. Datu honek hurrengo gogoetara eraman nau: nola da posible kirol honekiko honelako tradizioa duen herri batean hain txirrindulari gutxi egotea?
Ni txirrindularia naiz, ordiziarra, eta barru-barrutik ezagutzen dut mundu hau. Lasterketa bat jokatzera kanpora irteten naizenean, aski ezaguna egiten zaio jendeari nire herria. Ospe hau, ia osotasunean, lasterketa honi zor zaio; edonola ere, ez dirudi hemen honek erakargarritasuna pizten duenik. Nor ez da txikitan triziklo edo bizikleta baten gainean aritu? Nork ez du kasketa bat izan amak bizikleta plazara eramaten utzi ez izanagatik? Zergatik, baina, uzten dugu bizikleta alde batera handitzen goazen heinean?

Agian, eragozpen nagusiena edo entzunena gaueko parranden murrizketa da, hau baita nire adineko gazteen artean txirrindularitza uzteko arrazoirik nagusiena. Gurasoak ere eragozpen nagusienen artean daude, euren seme-alabei errepidera irtetea galarazten baitiete trafikoa dela eta. Esanak esan, espainiar selekzioarekin Lazkaon aritu nintzenean, selekziokideak harriturik gelditu ziren hemen txirrindulariok nola errespetatzen gaituzten ikusita. Alde horretatik, beraz, ez legoke arazorik. Oraindik ere fidatzen ez direnentzat bidegorri zoragarri bat dagoela esan beharko nuke -bertan erritmo handira joan ezin daitekeen arren- Ordiziatik hasi eta Tolosaraino eta, beste aldetik, baita Ormaiztegiraino ere.

Hori horrela izanik ere, nire ustez, txirrindularitzak -eta kirolak orokorrean- ematen dizkizun abantaila nagusienak horren guztiaren gainetik daude. Irakasten dituzun edo ematen dizkizun baloreez ari naiz: esfortzurik gabe ez dela ezer lortzen, azken orduan prestatzen hasitako lanak emaitza nahikoa baina kaskarra ekar dezakeela, konstantzia, helburu batzuk lortzeko lan egitea, adiskidetasuna, kooperazioa, lehiakortasuna… Horiek dira aipagarrienak eta kirolerako zein eguneroko bizitzarako balio mugagabea dute. Bizitza beste ikuspuntu batez ikusten laguntzen dizuten baloreak dira. Hauez gain, ekarpen fisikoak ere badituela esan beharko nuke. Depresioaren eta, batez ere, estresaren gutxitzea baitakar. Hala bada, ni bezalako pertsonentzat, hots, pertsona urduri eta azkar estutzen direnentzat, energia hori guztia nonbait agortzeko bide ezin hobea da. Hori guztia gutxi balitz, gizentasunaren eta bizkarreko zein artikulazioetako minen aurkako jarduera bikaina da, baita D bitaminaren absortziorako eta minbiziarekin zein hiesarekin arazoak dituztenentzako ere.

Horrenbestez, non daukazu Olentzerok ekarritako bizikleta? Ez utzi garajean, hautsez bete dadin. 8 urtetik 18 urte bitartera badituzu, har ezazu zure bi gurpildun tramankulua eta etor zaitez gurekin txirrindularitzaz gozatzera. Ikastolako kirol-arduradunari adieraztea besterik ez duzu gurean egoteko. Zeren zain zaude?

Comments { 0 }
-->